Na net de wereld te hebben verkend per zeilboot, lijkt Nederland vanaf de Azoren erg dichtbij. De reis van Lucas en Johanna loopt op z’n eind en ze genieten nog even van het warme weer, de weinige wind, hun fantastische tweemaster en hun jonge zoontje Kai van vijf. Het vetrekkersleven is vrij van zorgen en stress.

Pas op: dit artikel kan spoilers bevatten.

De film Zee van Tijd opent met beelden van een schitterende kits, varend op rustig water dat de Noordelijke oceaan moet voorstellen. Als zeiler vraag je je misschien af waarom het hele zeilplan er niet op staat, maar het jonge gezin heeft overduidelijk geen haast. De kleine Kai knutselt op het voordek en de ouders vozen op het achterdek. Het is dat je weet waar de film om draait. Althans, als je de trailer hebt gekeken of de samenvatting op de site van de lokale bioscoop hebt gelezen.

Ook voor niet-zeilers

Even lekker naar de film. Ontspannen in zo’n stoel met diep rode pluche met een bak popcorn op schoot; Ik hou ervan. Maar eventjes lekker ontspannen zit er bij deze film niet in, en dat is helemaal niet erg.

Is Zee van Tijd een zeilfilm? Nee. Is het een film voor zeilers? Zeker! Ook voor niet-zeilers is de film de moeite waard, al stel ik me voor dat het verhaal meer lading heeft voor zeilers. We zijn natuurlijk veel bezig met veiligheid, het gevecht met de oceaan en moeder natuur en het reizen in het algemeen. Als zeiler weet je dat de kans op overleven vrij klein is als je op de oceaan overboord valt. Als het gaat om een vijfjarige zonder zwemvest, al helemaal.

De zeiler zal misschien zien dat de zeilvoering niet helemaal klopt, dat een bepaald type Lewmar-lier in de jaren 80 nog niet bestond en Lucas’ gevecht met de marifoon een beetje lachwekkend is. Je daaraan ergeren is een keuze. Ik had er geen last van.

Heftig

Als niet-zeiler moet de film al heftig zijn. Als zeiler mogelijk nog een tandje heftiger, omdat je de gevaren kent en de angst om iemand aan de oceaan te verliezen wellicht al eens hebt gehad. Om me heen hoor ik al de nodige bevriende zeilers toegeven dat ze de film niet gaan bekijken. “Ik zie zo mijn eigen kinderen gaan, nee dankje,” en “Ik moet er niet aan denken”. Begrijpelijk, want je weet natuurlijk al wat er gaat gebeuren.

Weetje:
Extra heftig is het misschien om te weten dat het verhaal gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Wil je daar meer over weten, lees dan het boek Een kind van de zee, van Lucie Hubert.

De film is meer dan drama op zee. De film vertelt ook het verhaal van twee ouders die elkaar en de weg kwijt zijn. Die rouwen en vechten met een gedeelde, hartverscheurend geschiedenis. Een onmogelijke opgave, zo lijkt het. Beide ouders gaan hun eigen weg en komen elkaar op een later moment, bijna 40 jaar na het voorval weer tegen, met alle gevolgen van dien. Hoewel er sterk gespeeld wordt door Reinout Scholten van Aschat (zoon van) en Sallie Harmsen (het jonge stel), steelt Gijs Scholten van Aschat als de oudere Lucas wat mij betreft de show en brengt hij de film naar een hoger niveau.

Ik heb me geen moment verveeld. Waar je bij de meeste typische Nederlandse films na een kwartier al het gevoel hebt te weten waar het verhaal naartoe gaat, bleef ik hier geboeid. Niet dat typische Nederlandse films per definitie slecht zijn, maar ik hou er niet zo van. Zee van Tijd is een stuk rauwer en juist daarom blijf je kijken, al is het maar omdat je als kijker ook alleen maar kan raden wat er gebeurd is met de kleine Kai. Is hij verdronken? Zijn het de orka’s? Leeft hij nog?

Zeilen is meer dan drama

Na Zee van Tijd en films als The Mercy, Adrift en All is Lost, kijk met smart uit naar de zeilfilm waarin het zeilen en de zeilers er weer eens goed op staan. Een beetje zoals in Wind uit 1992, of voor mijn part zoals Master and Commander uit 2003. Zeilen is natuurlijk veel meer dan aanhoudend drama. Bij de aftiteling vroeg ik me af of mijn vriendin nog wel eens mee wil zeilen. Gelukkig stond ze de dag erop alweer te klussen aan de boot.

Zin om weer eens bij je strot gegrepen te worden in de bios? En dat met een vleugje zeilerij? Ga dan naar Zee van Tijd. Heb je net een oversteek gepland met je gezin, bespaar je dan de nachtmerries (of zie de film als les).

Details: Zee van Tijd – Regie: Theu Boermans – Hoofdrollen: Reinout Scholten van Aschat (Lucas), Sallie Harmsen (Johanna), Gijs Scholten van Aschat (oudere Lucas) en Elsie de Brauw (oudere Johanna) – Duur: 116 minuten.

Lees ook:

• Is vertrekken altijd wel een feestje?
• Podcast: Gestrand, geplunderd en gered
• Zeeangst: een boek om in te verdrinken

Beeld: Dutch Film Works