Mijn oog viel vanmorgen op een bericht over het overlijden van Monique de kip. Nu zal je misschien denken, wat heeft een kip nu weer met zeilen te maken? Wie het boek van de Franse Guirec Soudée heeft gelezen, snapt direct waar dit bericht over gaat. Monique was namelijk zijn kip en zeilde vijf jaar lang samen met Guirec de wereld over.

Guirec schreef een boek over zijn avonturen met Monique: ‘Het fantastische verhaal van de kip die de wereld rond zeilde’. Met de zeer passende ondertitel: Ongelooflijk maar waargebeurd. Dat boek heb ik in huis liggen, cadeautje van mijn vader.

Geen fan van zeilboeken

Nu moet je weten, ik ben gek op zeilen en alles wat met zeilen te maken heeft, alleen kunnen zeilboeken mij vaak niet lang genoeg boeien. Verhalen van zeilers die de trossen losgooien en de wereld overzeilen. Die avonturen moéten natuurlijk in een boek gegoten worden. Tja, mijn droom is het niet om zo’n reis te maken, dus ik denk dat ik niet helemaal de juiste doelgroep ben voor dat soort boeken. Boeken over wedstrijdzeilen vind ik overigens wel weer interessant!

Maar goed, toen mijn vader me dit boek in de handen drukte, was ik daardoor ook best sceptisch. Door de titel dacht ik nog even dat het een kinderboek was, maar nadat ik de flap had gelezen, zag ik in dat het gewoon weer zo’n gast was die zijn zeilersavonturen had vastgelegd in een boek. En goed, hij had een kip aan boord genomen, dat intrigeerde me enigszins.

Geen typisch ‘jongensdroom zeilverhaal’

Ik besloot het boek een kans te geven en begon te lezen. Het begint als een vrij standaard verhaal van een jongen met een droom. Hij koopt een boot en wil veel te snel vertrekken. Overwint natuurlijk de nodige obstakels voordat hij echt op pad kan. Toch bleef ik lezen, ergens benieuwd wanneer die kip nou in beeld kwam. De schrijfstijl van Guirec had iets grappigs, hij heeft veel zelfspot. En toen kip Monique aan boord kwam, liet ik het boek eigenlijk niet meer los.

Ik heb gelachen, raakte ontroerd en werd verrast door de avonturen die de twee samen maakten. Zoals een goed boek dat doet, voelden Guirec en Momo (zoals Guirec zijn kip liefkozend noemt) tijdens het lezen als vrienden.

Verdrietig nieuws

Toen ik vanmorgen dus las dat Monique is overleden, deed dat toch iets met me. Nee, ik heb geen traantje gelaten om dit nieuws, maar het is toch verdrietig. Monique is 9 jaar geworden en is waarschijnlijk de meest bereisde kip ter wereld geweest. Guirec schrijft op zijn website mooie woorden over kip Monique:

“Ik wist dat het niet voor altijd zou zijn, maar het is moeilijk om verder te gaan na zo’n belangrijk hoofdstuk in mijn leven. Mijn kleine Momo, na alles wat we hebben meegemaakt weet ik niet goed waar te starten. Zonder jou was ik gek geworden tijdens onze 130 dagen lange overwintering in het ijs in Groenland. Je hebt me zoveel aan het lachen gemaakt, hoe je achter de vliegvisjes aanzat op het dek, van de ene naar de andere kant gleed in de golven en toen je me probeerde te vergezellen tijdens het zwemmen.”

Het was niet alleen maar lachen met Momo: “Je hebt me zo vaak laten schrikken, dan dacht ik dat je overboord was gegaan en ik je kwijt was. Ik belande in de Canadese gevangenis voor jou en door jou konden we niet stoppen in Tahiti.”

Lees hier het hele bericht in het Frans met de Engelse vertaling eronder

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Guirec Soudée 🇫🇷 (@guirecsoudeeadventure)

Ach, arme Guirec, zijn beste vriendin is er niet meer. Maar kip Monique heeft waarschijnlijk het mooiste kippenleven gehad dat een kip zich kan wensen.

Benieuwd naar het boek? Koop hem hier!*

Misschien is het toch tijd dat ik zeilboeken nog een kans geef. Daarom ben ik benieuwd welk zeilboek jou echt heeft verrast. Laat het weten in een reactie onder dit bericht!

*Dit is een affiliate linkje, dat betekent dat wij een commissie ontvangen op iedere verkocht boek via deze link. Jij betaalt hier niets extra’s voor!