Als je zweert bij een bepaald merk is je keuze vaak snel gemaakt, maar als je blanco op zoek bent naar een nieuwe laars ben je vaak wel even bezig. Alle zeilers hebben zo hun voorkeuren en oordelen over andere laarzen. De ene is duur, de andere niet waterdicht, de ene is lelijk en de andere heeft een slechte pasvorm. Het is allemaal persoonlijk.

Wat er aan vooraf ging

Na jaren gezeild te hebben op de meest simpele rubberen zeillaarzen van een paar tientjes, vond ik het tijd voor wat anders met meer comfort. Zo’n negen jaar geleden kocht ik uit de eerste serie van Fly&Sail een paar leren laarzen. Op de laars was het logo van A.W. Niemeyer, een Duitse leverancier van watersportaccessoires, goed te zien. Ik betaalde daar toen 79 euro voor. Inmiddels zijn ze wat duurder geworden en is de goedkoopste versie niet meer volledig uit leer vervaardigd. Langzaam maar zeker gingen ze achteruit. De zolen werden na een jaar of vijf keihard waardoor alle grip was verdwenen. Na de Vuurschepenrace van 2019 was het dan toch eindelijk gedaan met ze: na de oversteek stond de laars zo goed als vol.

Zoektocht

In mijn omgeving hoor ik veel goede verhalen over Dubarry’s, maar met 299 euro voor het standaardmodel (de Shamrock) vind ik ze behoorlijk aan de prijs. Het contrast met de 79 euro die ik had uitgegeven aan mijn vorige laarzen, die negen seizoenen meegingen, is dan groot.  Moet ik niet gewoon de nieuwe versie daarvan kopen? De Decathlon had ook nog een optie, maar die is niet meer in Nederland te krijgen. Musto heeft ook een mooie laars, de Southern Ocean. Deze is van rubber en heeft een zogenoemde gaitor, een waterkering van textiel om de laars heen. Bij veel watersportzaken en webshops zijn ze flink in de aanbieding, maar niet meer in mijn maat te vinden. Op de METS in 2018 zag ik een soortgelijke laars bij Zhik, de Seaboot 900. De zool lag er in de stand al af, maar Zhik stelde me gerust en vertelde dat dit slechts een prototype was.

Rubber of leer?

Waarom zou ik de overstap maken van leer naar rubber? Als fervent fan van de Vendée Globe en de Volvo Ocean Race, zie ik veel professionele zeilers met een laars van Le Chameau, de Neptune, varen. Maar de verkoopprijs van dik 300 euro is mij te fors. Deze laars van Zhik heeft dezelfde kenmerken, maar een modernere uitstraling. De voorganger van de 900, de Seaboot 800, vond ik verschrikkelijk lelijk, maar de 900 kon er goed mee door. De belofte van droge en warme voeten door een combinatie van rubber en neopreen en een zool met uitstekende grip trekken me over de streep. 280 euro is niet niks, maar ik neem de proef op de som.

Pasvorm

Als ik de laarzen eenmaal thuis heb, schrik ik wel een beetje. Het grijs, zwart en fluor groen zorgen voor een vrij unieke uitstraling. In tegenstelling tot mijn oude subtiele laarzen van donkerblauw leer, die ik ook probleemloos in het openbaar vervoer richting het water aan had, zijn deze laarzen nogal aanwezig, bijna lomp. Maar er was geen weg terug. Ik heb zelf aardig platte voeten en moest toch nog behoorlijk aan de schacht trekken om mijn voeten op de juiste plek te krijgen, maar eenmaal aangetrokken zitten ze als een huis. Iemand met een hoge wreef of aardig dikke voeten zal moeite hebben om in de laars te komen. Ze zijn hoog en dat bevalt me. Het gebeurt me te vaak dat mijn zeilbroek losschiet van de laars en dat zal hier vermoedelijk niet snel gebeuren. De laarzen hebben maat 45 en dat komt goed overeen met de maat die ik altijd heb.

500 mijl later

Kort na de aanschaf vaar ik de Scheveningen 500. Een wedstrijd van dik 400 mijl van Scheveningen naar St. Malo in Frankrijk. Alle soorten weer komen voorbij en de laarzen worden flink getest. De pasvorm is erg comfortabel. Bovendien is het rubber zo soepel dat de laarzen goed meebewegen met de voet. Achterop de hiel zit een forse versteviging die vooral het uittrekken van de laars een stuk gemakkelijker maakt. Aantrekken blijft wat ingewikkelder dan bij een simpelere laars. Zeker als je net wakker wordt in een schommelende boot en je al je oliegoed weer aan moet trekken. Het comfort dat je ervoor terugkrijgt maakt een hoop goed. De schacht van neopreen voelt stevig aan en geeft genoeg warmte. Wel is de lijmnaad achterop de schacht wat hard, die af en toe prikt in mijn kuit, ook door mijn thermobroek heen. Na 500 mijl ben ik nog steeds blij met de laarzen. Het valt me mee dat ik niet enorme zweetvoeten heb gehad, maar wel heerlijk warm ben gebleven. De hoge schacht met gaitor is erg welkom en biedt veel bescherming tegen het nodige buiswater. De zool geeft veel grip, zowel op polyester als op teak, maar ik twijfel een beetje aan de duurzaamheid van het materiaal. Een klein stukje van de zool scheurde af, mogelijk doordat ik me ergens tegen schrap heb gezet, of door een hardnekkig stukje antislip. Gelukkig heeft dit geen impact op de laars, maar ik zou het jammer vinden als het vaker gaat gebeuren.

Eindoordeel

280 euro is een hoop geld. Zeker als je nagaat dat je voor een paar tientjes een simpele rubberen zeillaars kan kopen, of, zoals in de bruine vloot nogal gebruikelijk is, voor zo’n 100 euro Jalattes aanschaft. Daar zou ik toch minder graag mee op een zeilboot in zwaar weer willen zitten. Met de Seaboot 900 durf ik dat zeker aan. Voor de modezeiler die graag op zijn of haar laarzen een rondje door de stad doet na een lekker tochtje, zijn deze laarzen minder geschikt. Het opvallende uiterlijk en het nogal forse formaat maken de laarzen vooral geschikt voor zeilen op zee, precies waarvoor ze bedoeld zijn. Koude voeten heb ik nog niet gehad en de soepele schoen en even soepele schacht van neopreen maken het een erg fijne laars.

Disclaimer

De Zhik Seaboot 900 laarzen zijn rechtstreeks bij Zhik gekocht met een kleine korting. De laarzen zijn gereviewd zonder inhoudelijke inmenging van Zhik.