Deze zomer geeft Anke zeilles in Libanon. Het is voor velen niet de eerste keus om naartoe te reizen, laat staan er te gaan zeilen. Regelmatig valt dan ook de vraag, waarom daar?

• Wil jij in de zomer van 2024 ook zeilles geven in Libanon? Lees de vacature onderaan dit artikel!

Twee jaar geleden zat ze op precies dezelfde plek, en ze wilde eigenlijk niet meer terug naar Nederland. Werd verliefd op het land, de mensen en de sfeer hier. Eigenlijk wilde Anke vorig jaar alweer terug, maar vanwege corona kon dit niet. Sowieso is de situatie in het land sinds oktober 2019 hard achteruit gegaan. Economische crisis, corrupte politiek, spanningen met de buurlanden, corona en daarbovenop de explosie in de haven van Beiroet op 4 augustus 2020.

“Het gaat niet heel goed in Libanon, maar daarom is het extra fijn dat we de kinderen toch wel wat afleiding kunnen geven en lekker met ze het water op te kunnen.”

Anke: “Vanwege de situatie in het land had ik helemaal niet gerekend op de vraag, maar afgelopen voorjaar kwam hij toch. ‘We willen de zeilschool graag weer openen deze zomer, kom jij weer les geven?’ Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Half juli stapte ik op het vliegtuig en kwam ik weer thuis in een land waar de meerderheid van de bevolking zelf het liefst wil vertrekken voor een betere toekomst.”

Zeilinstructeur in Libanon

Anke vertelt hoe haar dagen als zeil instructeur eruit zien, en waarom ze juist in Libanon les is gaan geven.

“Ik woon en werk op de club. Onderdeel van deze club is de zeilschool, daarnaast zijn er tennisbanen, basketbal, voetbal, zwembaden, een gym, haven en verschillende eetgelegenheden. De leden van de club komen over het algemeen uit welgestelde families.”

“In de ochtend komen de jongste kinderen. Ik start met een korte theorieles, en daarna bereiden ze zelf de Optimisten voor op de uittocht richting de Middellandse Zee. Dat zelf doen, zijn ze niet allemaal gewend overigens, maar wat mij betreft is dat onderdeel van zeilen. In de middag komen de zeilers met iets meer ervaring, en worden ook de Laser Pico’s opgetuigd. Daarnaast hebben we ook nog een aantal Lasers op de club, helaas hebben we hiervoor slechts drie goede zeilen. Nieuwe materialen aanschaffen is vooralsnog te duur.”

“De economische crisis in Libanon heeft er flink ingehakt. De banken hebben alle spaargelden bevroren, en je kunt nauwelijks geld pinnen.”

Zeilles Libanon: met handen en voeten communiceren

“Twee jaar geleden coachte ik samen met een andere ervaren zeilinstructeur. Die is intussen ook uit Libanon vertrokken, en iemand anders was niet te vinden. Gelukkig heb ik Matteo (14) aan mijn zij, hij komt uit Libanon en woont om de hoek. Twee jaar geleden gaf ik hem nog les in de Optimist. Hij helpt me onder andere met de taal barrière die af en toe ontstaat tussen mij en de kinderen. Ook leren we elkaars taal een beetje. Ik leer hem wat woordjes Nederlands en hij mij Arabisch.”

“In Libanon spreken ze 3 talen: Libanees Arabisch, Frans en Engels. Aan Arabisch is geen touw vast te knopen, hoewel ik intussen wel wat basis woorden ken. Frans is nooit mijn beste taal geweest. Ik spreek dus Engels met iedereen, maar dat is hier wel de derde taal. Met name de oudere generatie spreekt dit een stuk minder goed. Soms is het dus met handen en voeten communiceren. Gelukkig kunnen de kinderen die ik les geef wel een aardig woordje Engels!”

Waarom Libanon?

Het blijft toch een van de meest prangende vragen. Hoe is Anke hier toch terecht gekomen?

“Het is een vrij simpel antwoord. Bevriende zeilers in Nederland (Erik van Vuuren en Yvonne Beusker, red) kennen een zeilend stel uit Libanon. Erik heeft hen jaren geleden gecoacht, sindsdien zijn ze bevriend. Vanuit dat Libanese stel kwam de vraag of Erik en Yvonne niet nog iemand kenden die zeilles kon geven in de zomer. Zo kwamen ze dus bij mij terecht. Ik had destijds wel behoefte aan even wat anders en besloot dit avontuur te omarmen.”

“Overigens ging ik deze zomer ook echt alleen heen met het idee: ik ga daar even een paar weken zeilles geven, en kom dan weer terug naar het veilige en stabiele Nederland. Maar mijn ambities hier zijn inmiddels gegroeid. Libanon is geen groot zeilland, wij kennen het Watersportverbond waar topsporters en talenten rondlopen. Dat bestaat hier niet, je gaat weinig Libanese zeilers op grote zeiltoernooien tegenkomen.”

Op de Olympische Spelen Tokio waren zes Libanese sporters aanwezig in de sporten zwemmen, judo, atletiek, schieten en gewicht heffen. Ze vielen niet in de prijzen.

“Het land staat sowieso qua topsport niet echt op de kaart. Veel mensen die hier op niveau willen sporten, welke sport dan ook, die verhuizen naar het buitenland omdat er in Libanon weinig faciliteiten voor zijn. Daar ligt de prioriteit hier niet. Toch zie ik hier wel mogelijkheden voor. Libanon heeft een kustlijn van 225 kilometer, hier heb ik al een aantal hele mooie locaties bezocht waar ook (recreatief) wordt gezeild. Wie weet blijf ik wat langer hangen om de mogelijkheden verder uit te zoeken. Hoe tof als we over een aantal jaar ook Libanese inschrijvingen zien op de Dutch Youth Regatta in Workum, of de Allianz Regatta in Medemblik!”

Huidige prioriteit wederopbouw en overleven

De prioriteit voor de Libanese bevolking is momenteel vooral wederopbouw na de explosie. Daarnaast draait het leven daar om overleven. “Iedereen heeft het natuurlijk onwijs zwaar hier. Men krijgt ongeveer vier uur per dag elektriciteit, je hebt geluk als je een generator hebt. De inflatie is bizar. Prijzen verschillen per dag, en de wisselkoers schommelt net zo hard mee. Het brandstof tekort is een drama. Ik heb enorme rijen voor tankstations gezien (als ze al open zijn), het is echt bizar! De politieke spanning is hoog, en niemand vertrouwt de leiders van het land.”

“Daarom geeft het veel voldoening om de kids in dit land wat afleiding te kunnen geven met zeillessen. Het leukste deel van mijn avontuur is als de kinderen zichtbaar genieten van het zeilen. Ik vind het prachtig om hieraan bij te dragen. Vorige week wisten alle Optimist zeilers zelf naar buiten te zeilen, best een uitdaging in de haven waar wij vandaan vertrekken. De dagen hiervoor sleepten we ze steeds achter de boot. Ik ben een mega trotse juf, want ze deden het allemaal keurig!”

Meer volgen over Libanon, de situatie daar en het zeilen? Check dan Anke’s Instagram account @ankehaadsma.

Leuk feitje: Anke is één van de medeoprichters van Zeilwereld, vanuit Libanon werkt ze dus ook nog met ons samen aan mooie zeilverhalen.

Vacature zeilinstructeur Libanon

Voor de zomer van 2024 zijn er meer zeilinstructeurs nodig op de zeilschool. Lijkt het jou wel iets om twee maanden in een bijzonder land zeilles te geven? Lees dan snel verder en neem contact op met Anke voor meer informatie!

Profiel

• Je bent minimaal 20 jaar
• Je beheerst de Engelse taal
• Frans is handig, maar geen must
• Je hebt ervaring met zeilen in open bootjes
• Je bent bij voorkeur beschikbaar in juli en augustus 2024

Wat krijg je ervoor terug?

Je vliegtickets worden betaald door de zeilschool. Daarnaast is er een woning beschikbaar en kun je dagelijks in het restaurant van de club eten. Je ontvangt een passend salaris waarmee je goed rond kunt komen tijdens je verblijf.

Je lesdagen zijn op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag. In de weekenden geef je privélessen op aanvraag en eens in de twee weken organiseren we een wedstrijd voor de kinderen. Er is veel ruimte voor jouw eigen inbreng tijdens de zeillessen en je bent vrij om extra activiteiten te organiseren. ’s Avonds en op je vrije dagen kun je Libanon gaan ontdekken. Anke kan jou hierin helpen en je rondleiden langs haar mooiste plekjes in het land.

Meer informatie

Ben je enthousiast, kun je niet de hele periode, of wil je nog wat meer informatie? Klik hier en stuur direct een mail naar Anke, zij staat jou graag te woord over Libanon en deze functie.