Jullie lezen al een jaar lang over deze zeilers in de spotlight. De artikelen op onze website en alle andere content die wij met veel plezier delen. Maar wie zijn wij eigenlijk? Wat is onze connectie met zeilen? Wij besloten enkele van de spotlight vragen eens aan onszelf te stellen. Leer de Zeilwereld bemanning beter kennen!

Wat is jouw reden dat je Zeilwereld bent begonnen?

Riemer
Voor Zeilwereld werkte ik al een aantal jaar als watersportjournalist. Het was een mogelijkheid om buiten de weekenden en vakanties om nog bezig te zijn met een passie. Ik miste een plek op het web waar gratis mooie verhalen te lezen zijn, er op een andere manier naar actualiteiten wordt gekeken en waarbij het plezier in het zeilen en de zeilers zelf centraal staan. 

Herco
Wie droomt er niet van om van zijn hobby zijn werk te maken!? Nu ben ik al ruim 25 jaar actief in de media en volg de zeilsport-gerelateerde titels natuurlijk al vele jaren. En plotseling ontstaat er dan die kans. Gerenommeerde titels als Zilt Magazine en de Waterkampioen stopten er beide mee. Nu moest het gebeuren. Een kans die je moet je grijpen. Zeker als je dit met een goed, enthousiast en complementair team kunt opstarten. Een mooi avontuur. We zijn er nog lang niet, maar we hebben een vliegende start gemaakt. We hebben de ambitie om jouw favoriete zeilplatform te worden.

Anke
Al een aantal jaar werk ik in de watersport. Op zeilwedstrijden en evenementen in heel Nederland verzorg ik de communicatie. Ik merkte hier al dat weinig media echt interesse toonden in de zeilwedstrijd sport. Ook zag ik het zelf bij de watersportmedia, hun focus lag met name op toerzeilen en grote boten. De zeilers om mij heen waren voornamelijk wedstrijdzeilers, voor hen was er in Nederland niet echt een platform waar zij over hun hobby kunnen lezen.

Nadat Zilt stopte kwam ik in contact met Paul en Riemer, zij hadden al eens overlegd Zilt over te nemen. Uiteindelijk hebben we, met toevoeging van Herco, besloten Zeilwereld op te richten. Waarbij ik me met name wilde inzetten voor de zeilwedstrijd sport.

Mede door corona is dit stukje in ons eerste jaar nog te weinig van de grond gekomen. Maar dit jaar is mijn intentie veel meer aandacht te schenken aan de wedstrijdsport en kleinere bootjes. Dus heb jij hier verhalen over, neem dan vooral contact met mij op!

Paul
Ik heb met zo enorm veel plezier met de ‘bemanning’ van Zilt Magazine mogen samenwerken. Daardoor leerde ik een markt kennen van zeilmakers, botenverkopers, verzekeraars en leveranciers die van alles leveren wat er allemaal op, in en aan een zeilboot kan. Nog zonder dat ikzelf actief ben als zeiler, ben ik enthousiast geworden om -nadat Zilt stopte- een nieuw initiatief op te starten, zo kwam ik met Riemer en Anke in contact.

Herco en ik kennen elkaar al 30 jaar vanuit de media, en als tegenstander op het hockeyveld. Ik wist dat hij een groot liefhebber is van zeilen. We spraken met z’n vieren af voor een eerste ontmoeting in Bussum en daar bleek al heel snel dat we een goede combinatie/aanvulling vormden op elkaar. Nu, 1 jaar later hebben we het idee dat we de juiste toon hebben gevonden met Zeilwereld gezien het grote aantal enthousiaste reacties van lezers en adverteerders/partners, maar ook door de mooie verhalen die ons toekomen van enthousiaste zeilers vanaf de Nederlandse wateren, en van over de hele wereld. Best iets om heel blij van te worden.

Hoe oud was jij toen je wist dat zeilen echt jouw passie zou gaan worden?

Riemer
Al van kleins af aan zit ik in zeilboten. Als jonge tiener was ik er klaar mee. Steeds weer diezelfde zeilvakanties in Nederland. Een paar jaar heb ik toen vrij weinig gezeild. Toch miste ik het en in 2008 (ik was toen 17) heb ik me ingeschreven voor de bemanningsbank voor de Colin Archer Memorial Race om eens zonder familie op zee te zeilen. Ik had vaker een oversteek naar Engeland gemaakt, maar een meerdaagse tocht op zee leek me wel wat. Het was een goede zet. Eenmaal in Noorwegen aangekomen was ik verkocht.

Herco
Met het sterrenbeeld ‘Vissen’, voel ik mij inderdaad als een vis in het water als ik op een boot zit. Al op hele jonge leeftijd (nu 56 jaar jong) ging ik samen met mijn ouders, broer en zus, mee op een BM in Friesland. Prachtig vonden we het allemaal. Nog voordat ik 10 jaar oud was kochten mijn ouders een Domp Zeilkruiser 740, een oerdegelijke stalen knikspant, waar we mooie avonturen mee beleefden in Friesland, het IJsselmeer en de Wadden.

De eerste keer naar Schiermonnikoog was een belevenis. Het zoute water, de geur en de stroming waren totaal nieuw voor ons allemaal. Het woei eigenlijk best hard en in de geul naar de haven brak zowaar de helmstok. Gelukkig konden we met de bestuurbare buitenboord motor nog veilig aankomen. Mijn oudere broer van 11 deed hierbij geweldig stuurwerk.

De Domp werd verkocht en mijn ouders kochten een Trintel 1 (de stalen voorloper van de Trintella). Nog steeds is deze klassieker uit 1967 in de familie. Met 5 personen en twee teckels hebben we er enorm van genoten en prachtige tochten mee gemaakt van zuid Engeland, Frankrijk tot Zweden. GPS bestond nog niet en toch wist mijn vader, later met goede hulp van de kinderen de veilige haven altijd te vinden.

In die tijd droomde ik al weg, om ooit als ik zelf groot zou zijn een langere reis te maken. Meters boeken heb ik gelezen. ‘Het Journaal van de Takebora’ was ideale kost. En een glimp opvangen van Bylgia van Eilco Kasemier maakte een vakantie compleet.

Anke
Ik kom uit een zeilersfamilie. Groeide grotendeels op in Giethoorn, we zaten hier de hele zomer aan/op het water. Al vanaf de kinderwagen zat ik daardoor in de Gieterse punter. Mijn ouders kochten een Piraatje voor mijn zus en mij. Mijn zus ging als eerste zeilen, toen ik oud genoeg was mocht ik ook. Mijn vader voer met de motorboot naast mij, tot ik de slag te pakken had en hij me zelf naar de overkant van het meer liet zeilen en terug.

Daarna volgden nog zeillessen en zeilkampen. Toen we de Piraat ontgroeiden, stapte mijn jongere zusje daarin om het te leren en mochten mijn zus en ik in de Europe, die we deelden met onze moeder.

Mijn vader had een Hornet, daar mochten wij ook regelmatig op mee. Met name om een beetje gewicht in de trapeze te hebben volgens mij, maar wat was dat leuk. Hoewel mijn vader nog wel eens kon pushen, en nooit terug naar de kant wilde (hingen wij bibberend van de kou in de trapeze), ben ik heel blij dat ik al die uren met mijn vader heb gezeild. Nu ben ik denk ik net zo competitief als mijn vader toen was.

Als jong meisje zeilde ik dus vooral op kleine bootjes en deed mee met wedstrijdjes in Giethoorn. Had er geen benul van wat er eigenlijk nog meer te doen was rondom het zeilen, dat dit een olympische sport was bijvoorbeeld en dat er zoveel wedstrijden op nationaal niveau waren bijvoorbeeld. Daar kwam ik op latere leeftijd achter, toen ik ook meer in grote boten ging varen. Hoewel ik dus al van jongs af aan graag zeil, is mijn echte passie misschien wel pas veel later geboren.

Ik stel nu ook voor het eerst echt doelen voor mezelf. Over 3 jaar word ik 35, dan mag ik meedoen in het Laser Master circuit. In dat circuit worden veel wedstrijden georganiseerd in binnen- en buitenland, daar wil ik competitief mee gaan varen. Maar eerst nog even 3 jaar trainen…

Paul
Nou mijn eerste ervaring was niet iets om heel enthousiast van te worden eigenlijk. Mijn ouders, net als die van Anke, hadden op Loosdrecht een Gieterse Punter waar we mee ‘zeilden’.

Ik kan mij goed herinneren hoe ik als 4-jarig mannetje over de punt hing om een drijvend stuk waterplat uit het water te pakken. Dat ging niet goed en ik viel overboord in het donkerbruine water. Ik zie de boot nog steeds als een stille zwarte schaduw over mij heen gaan en hoorde diverse ‘plonsen’ om mij heen van familieleden die op zoek gingen naar Paultje. Gevonden dus. Tja geen zwemvest om; dom, dom, dom…. Dus mijn passie voor het zeilen was niet direct aangewakkerd.

Maar 12 jaar later heb ik met veel plezier, en bier, leren zeilen bij Heit en Mem op zeilschool It Baeken in Heeg in de prachtige Tjotters. Énig! Daarna op Loosdrecht nog een paar jaar een catamaran gehad, en met veel plezier mee gezeild. Heerlijk die acceleratie met dat ding. Door een gesloopte kruisband en diverse meniscusoperaties werd dat hangen in de trapeze wat lastig.

Verder geen echte zeiltrips meer gemaakt, behalve dan met de bemanning van Zilt van IJmuiden naar Scheveningen gezeild om daar de Volvo Ocean Race schepen binnen te zien komen. Gewéldige ervaring was dat. 

Hoeveel dagen per jaar ben jij op het water?

Riemer
Altijd te weinig. Soms ben ik meerdere weekenden per maand op het water, en dan weer geen enkel weekend. Zeilen met mijn eigen boot zit er nog niet in. Die staat nog hoog en droog voor de grote refit. Het gaat nog wel een jaar duren voordat ze te water gaat, dus dit jaar ben ik in de weekenden veel aan het klussen en afhankelijk van zeilende vrienden voor een weekendje op het water.

Herco
We zijn geluksvogels. Mijn vrouw gelooft heilig in ‘Locatie onafhankelijk werken’ en heeft mij daar volledig in meegenomen. En ja, inderdaad lukt het om zodoende de afgelopen 5 jaar circa 4 maanden per jaar aan boord te zijn. Waar er dus naast het pure zeilen ook flink zakelijk gebuffeld wordt. De 15 jaren daarvoor werden ook echt alle vakanties en weekenden benut op onze Morgane of Sark. Inmiddels zijn we klaar voor een echte grote reis en hopen we deze zomer te vertrekken naar de Carieb. Maar zoals gezegd wordt dit gecombineerd met mijn andere passie…Zeilwereld…dus er zal ook hard gewerkt blijven worden. Maar dan wel vanuit de kuip in een zonnige mooie ankerbaai.

Anke
Ik zeil nu een jaar of 10 in een Laser, deze ligt in Durgerdam (Watersportvereniging de Doordrijvers). Zelf woon ik op Scheveningen, hierdoor reis ik niet heel snel ieder weekend naar de boot. Hoewel ik me steeds voorneem in de winter te blijven zeilen, schiet het er mede door de afstand toch snel bij in. Zodra het zeilseizoen weer begint organiseert de vereniging iedere vrijdagavond clubwedstrijden en regelmatig een weekendwedstrijd, hier doe ik zoveel mogelijk aan mee. En heel af en toe vaar ik nog een Laser wedstrijd in Giethoorn mee waarbij ik tegen mijn moeder mag strijden, hoe leuk!

Naast de Laser zeil ik vaak een wedstrijd weekend mee met MaJic (een J/109). Zij varen gedurende het wedstrijdseizoen enkele ORC-wedstrijden mee en vanuit hun havenplaats Lelystad doen ze mee aan de winterwedstrijden en de woensdagavond wedstrijdjes.

Natuurlijk ben ik ook nog wel eens lekker aan het toeren. Mijn vader is inmiddels ook gegroeid met zijn boten, hij woont tegenwoordig zelfs op zijn zeilboot. De rollen zijn hier wel omgedraaid, waar hij nu rustig achterover leunt en de stuurautomaat wil aanzetten, blijf ik ook tijdens het toeren actief zeilen, op zoek naar een hogere versnelling.

Wat is het mooiste vaargebied waar je ooit hebt gevaren?

Riemer
Het is elke keer weer een klein feestje als ik de Orwell op vaar richting de beroemde pub bij Pin Mill. Alle schepen daar voor anker, het lieflijke landschap er omheen en de lekkere,  welverdiende pint maakt het een van de leukere gebieden waar ik ben geweest. Nog mooier is wellicht Noorwegen, al heb ik daar met de boot nog te weinig van gezien. Met de auto heb ik wel de nodige fjorden bezocht en mezelf beloofd om terug te komen op eigen kiel. In 2019 ben ik met vrienden naar Saint Malo gevaren. Die kust is waanzinnig mooi en voor de deur liggen de kanaaleilanden die we helaas niet hebben bezocht. Genoeg redenen om ook daar nog eens een bezoekje aan te brengen.

Herco
Poeh, dat is een vraag die ik ook altijd aan iedereen, en dus aan mijzelf stel. Zo moeilijk te beantwoorden, omdat elk gebied ook zo haar eigen charme heeft. Naar het noorden, met Noorwegen, Zweden en Finland vinden wij wel erg mooi. Je kunt er vaak mooi zeilen en ook vaak beschutting zoeken achter de vele eilanden. Er zijn vele prachtige ankerplekken, er is niet of nauwelijks stroom en het is er niet bloedheet, maar…..als de wind naar de noordhoek gaat wordt het wel erg fris en kan een kortere vakantie ook wel eens qua weer en temperatuur tegenvallen. Richting het zuiden heeft dus weer duidelijk een voordeel, vaak mooier weer. Zeker in de Middellandse Zee, maar daar heb je dan soms weer minder wind, of juist heel veel en dan moet je echt op een veilige plek liggen. Maar de sfeer, het eten en de cultuur is natuurlijk geweldig. Is er dan nog een tussenweg? Ja,… in een vakantie van circa 5 weken is zuid Bretagne goed haalbaar. En die eilanden daar zijn zo prachtig. Een enorme aanrader. Heb je langer de tijd dan zijn de Spaanse Ria’s natuurlijk geweldig.

Anke
Ik heb nooit lange rondreizen gedaan met de boot. Wel heb ik mooie tochten naar Engeland gemaakt (oa in de Vuurschepen Race), met mijn vader door het Kieler Kanaal gevaren en zelf gevaren in Australië, Schotland én Libanon. Allemaal prachtige natuurgebieden om rond te varen. Maar voor deze vraag houd ik het toch even lekker dichtbij huis. Voor mij is Giethoorn thuiskomen, ook op het water. En iedere keer als ik daar rondvaar (zeilend, op de motor en natuurlijk op de schaats) ben ik weer verkocht. De Weerribben is een prachtig vaargebied waar ik iedere keer weer van geniet.

Heb je nog een gouden tip aan de lezers van Zeilwereld?

Riemer
Certificaten zijn leuk, vaak nodig, maar in de meeste gevallen niet nodig om al zeilend te kunnen genieten op het water. Laat je niet eindeloos tegenhouden door papieren, maar ga. Hoe kleiner je boot, des te sneller je kunt gaan. Ik houd dan ook graag het KISS-principe aan. Keep it Smart and Simple. Aan boord wil ik ook niet te veel elektronica en poespas. Hoe meer techniek, hoe meer er kapot kan gaan en hoe minder je kunt genieten van het zeilen. Less is vaak more.

Herco
Zoals je eigenlijk in alle boeken terug leest..’Wacht niet te lang met je droomreis te realiseren’. Ga! En dan bedoel ik niet alleen maar die grote reis naar de Carieb of naar het verre noorden, nee dat kan juist ook dat koude weekend in maart naar Terschelling zijn met de kleine kinderen. Ook dat is volop genieten. En zet die stip op de horizon. Morgen is je fitste dag!

Anke
Begin je net met zeilen, op welke leeftijd dan ook, stap ook zeker eens aan boord van een klein bootje. Hier leer je de boot veel beter aanvoelen in verschillende manoeuvres. Je gaat hier veel uithalen wat je vervolgens weer terug kan brengen op een groter formaat boot. En echt, leeftijd maakt niets uit! Bij mij op de vereniging zeilen mannen van dik in de 70 nog steeds fanatiek mee op hun Laser.

Paul
En draag in dat kleine bootje van Anke ook altijd een zwemvest!

Klik hier voor meer over ons en ons team

Of word onderdeel van dit team!

Sta jij de volgende keer in de spotlight?

Ben jij net als ons gek op zeilen en wil je ook eens op deze plek in de spotlight staan? Of ken je een zeiler die best een in de spotlight mag komen? Stuur jouw contactgegevens naar redactie@zeilwereld.nl, of vul het formulier onder deze link in.

Alle spotlight artikelen lezen op Zeilwereld? Kijk op deze pagina!