Annelinde Mulder en haar vriend Jan zijn op zoek naar een zeilboot om op te wonen. Vorige keer nam Annelinde ons mee in hun twijfels over een klusboot. Deze keer neemt ze ons mee naar een Nelson 46, waar het stel op slag verliefd op wordt. Gaan ze een bod uitbrengen?

Het is inmiddels mei 2020, een gekke maand met ups en downs. Jan zou eigenlijk met een goede vriend naar de Azoren vertrekken voor drie maanden, met onze huidige boot (de Vingilot, een Furia 37), maar dat gaat niet meer door gezien de situatie van de wereld op dat moment. Hierdoor komt onze zoektocht naar een zeilboot ineens in een stroomversnelling. De voorbereidingen voor de reis zijn stilgelegd en de focus is nu volledig op de online botenmarkt.

We komen op marktplaats een Nelson 46 tegen. Prachtige lijnen, de foto’s zijn niet heel duidelijk en die van het interieur ontbreken nog. De omschrijving is zeer uitgebreid, het wordt ons duidelijk dat er veel is gedaan aan het schip. We besluiten contact op te nemen met de verkoper en kunnen een week later komen kijken. We zien wel, we hebben ons niet zo verdiept in het schip en laten het gewoon over ons heenkomen.

Het weekend is aangebroken, we hebben naast de bezichtiging niet zoveel gepland, eigenlijk is dit een van de eerste uitstapjes die we ondernemen sinds we in die strenge lockdown zitten vanwege corona. Online zoeken we haar ligplaats op, ze ligt in Spaarndam. Jan is daar wel eens geweest: “Ja bij de sluis, daar krijg je altijd lekkere soep tijdens de Strontrace. Man, we hebben een keer de hele dijk moeten af jagen daar.” En zo kletsen we een uurtje over de Strontrace en avonturen die hij daar heeft beleefd.

Meer over de Strontrace vind je hier

Boot kopen wordt een heerlijk dagje uit

De volgende dag slapen we uit, het is echt zo’n luie zondag, we hebben om 3 uur afgesproken dus doen alles lekker rustig aan. We stappen om 2 uur in een lege trein richting Haarlem, men reist blijkbaar nog niet zoveel met de trein in deze corona tijden. Het is echt heerlijk weer, eenmaal aangekomen in Haarlem pakken we de OV fiets. We fietsen langs het water naar Spaarndam, Jan doet onderweg een hoop herinneringen op van de stukken jagen tijdens de Strontrace. Wat heerlijk zo’n stukje fietsen, de boot mag tegenvallen, onze dag is nu al helemaal goed. 

We komen aan bij de haven, de haven is leeg en ziet eruit alsof deze gesloopt gaat worden, of in ieder geval niet meer in gebruik is, we vinden de boot daarom dus zo. Kees, de eigenaar is nog even de laatste groene aanslag aan het wegpoetsen voor onze komst, we zijn een kwartiertje te vroeg en worden hartelijk ontvangen. 

We bekijken haar vanaf de kade, jeetje, wat een beauty is het zeg. Veel groter dan op de foto’s, ziet er prachtig uit en we beginnen te praten. De huidige eigenaar had grote plannen, wilde reizen, maar door omstandigheden gaat dat niet door. Het is dus een Nelson 46, gebouwd in 1982, de afgelopen zes jaar heeft Kees haar een complete refit gegeven. Er resteren nu nog een aantal afrondende werkzaamheden.

Checks the boxes

It checks all the boxes, of nou ja die van ons: niet te groot, niet te klein, geen teakdek, kotter getuigd, prima stuurwiel en een veilige kuip in het midden van het schip. Twee jaar geleden is het onderwaterschip helemaal kaal gehaald, opnieuw opgebouwd met epoxy en voorzien van een nieuwe laag antifouling. Ook het dek is voorzien van een nieuwe verflaag met kiwigrip. Inmiddels hebben we 3 rondjes buiten gelopen en zijn helemaal enthousiast, dus op naar binnen.

De kajuitingang is niet heel groot, Jan moet omgekeerd naar binnen en ik moet even zoeken hoe ik de steile trap, of zeg maar gerust ladder, af kom. Eenmaal binnen valt onze mond open van verbazing, wat een ruimte! En het beste: Jan kan staan! Op zeker vier hele vierkante meter, zonder klem te lopen op lampjes of iets dergelijks. Het komende uur krijgen we een volledige tour van binnen, het interieur is volledig vernieuwd, er zit een compleet nieuwe zithoek in inclusief kussens, de matrassen zijn vernieuwd, de keuken aangepast en is ze helemaal wit geschilderd, ze ziet er prachtig licht uit en is erg netjes afgewerkt.

De puntjes op de I missen nog, maar dat is geen grote klus schatten we zo in. Denk aan latjes op drempels, deur klinken installeren, lampjes ophangen etc. Ook de instrumenten zijn nog niet volledig geïnstalleerd, alles zit er wel in of bij maar is nog niet ingebouwd of aangesloten. De motor wordt op dit moment gereviseerd, deze klus is door corona even stil komen te liggen. Er zijn zes vaste slaaplekken, twee voor, een stapelbed en een achterkajuit met een tweepersoons bed. De gang naar de achterkajuit heeft een grote werkbank/aanrecht en het hele schip is voorzien van enorm veel bergruimte.

Again: it checks all the boxes. Er hoeft niet te veel meer aan gedaan te worden, maar nog wel genoeg om uit te zoeken en er echt je eigen schip van te maken. We zijn helemaal overdonderd en worden langzaam verliefd… We gaan naar buiten en daar vertelt de eigenaar nog verder over haar en we kunnen moeilijk afscheid nemen. Maar na ruim twee uur moeten we dat toch echt doen en met knikkende knieën nemen we afscheid. Ja, we zijn echt verliefd. 

Ziek van verliefdheid

‘Verliefdheid is een gevoel dat iemand heeft in het begin van een liefdesrelatie of eenzijdig zonder relatie, alhoewel sommigen (vaak levenspartners) het voor de rest van hun relatie ervaren met elkaar. Er worden hormonen en neurotransmitters (onder andere: fenylethylamine, noradrenaline, adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine) in de hersenen aangemaakt als de persoon het doelwit van de verliefdheid ziet. De hormonen die vrijkomen zijn verslavend, waardoor de persoon de geliefde zo vaak mogelijk wil zien. Het is een emotionele reactie, vaak irrationeel en primitief.‘

(Wikipedia, mei 2020)

We slapen slecht, zijn kortademig, hebben een hoge hartslag en kunnen nergens anders meer aan denken, ik word er letterlijk ziek van en ben één dag volledig van slag. We praten veel en bedenken hoe we dit moeten aanpakken. Proberen ons bod zo goed mogelijk te onderbouwen, niet alleen voor de verkoper maar ook voor onszelf. Dan is het zover, we gaan ons eerste bod doen. We willen dit schip zó graag, als dat maar goed gaat.

We maken honderdduizend lijstjes, een lijstje met vragen die we tussendoor bedenken en wat we nog willen weten, een lijstje met onze wensen voor een boot überhaupt, die zat in ons hoofd maar hadden we nog nooit opgeschreven. Een lijstje met nog af te maken projecten en een lijstje met wat we mee willen nemen van Vingilot… dat is wel een pijnlijk lijstje. 

Bod uitbrengen

Het is de week van Hemelvaart en de eerste landelijke warme dag, het kwik stijgt naar ruim 25 graden en er staat amper wind. We gaan naar Vingilot toe, doen wat klussen daar aan boord en ’s avonds komen vrienden eten, die ook plannen hebben om op een bootje te gaan wonen. Een hele avond kletsen en tips uitwisselen houd ons zoet. We mogen legaal nog een x over de Nelson praten en zijn nog steeds vreselijk enthousiast. Nog 3 nachtjes slapen voordat we er weer heen mogen… En we een bod uitbrengen.