Advertentie
Er zijn twee dagen in het jaar waarop je alles moet laten vallen waar je mee bezig bent. De één is de dag dat de boot uit het water wordt getakeld voor de winterstalling, en de ander is de dag dat ze weer te water wordt gelaten. Op beide dagen kijk ik mijn ogen uit.
Voor Bram en mij was het vorig jaar de eerste keer dat we mee deden met dit boten-festijn. We brachten onze Cutty Sark een paar weken eerder naar de vaart waar het allemaal ging gebeuren. Vanaf de kant konden we de boot makkelijk leeg halen en zo kon ons klus-seizoen beginnen.
Boot uit het water feestje
Op de dag van het boten feestje lag de geul hélemaal vol. Tussen ons en de kraan lagen motorboten, platbodems, schuiten en sloepen. Havenmeester Teus had de leiding. Zonder teveel woorden gaf hij glasheldere aanwijzingen aan de meneer die de kraan bediende. Soms zei Teus zelfs niets, en had de ander genoeg aan een paar vingers die een kant op wezen. Voor ik het wist hing de eerste boot in de lucht.
Toen de eerste boot op de kant stond viel het mij op dat niemand ging klappen. In mijn hoofd stond ik te juichen! – Jeanne
De meeste stonden erbij alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Het hele riedeltje ging als een geoliede machine. Toen de eerste boot op de kant stond viel het mij op dat niemand ging klappen. In mijn hoofd stond ik te juichen! Voor mij, als nieuweling in de zeilwereld, zag het er onnatuurlijk en indrukwekkend uit. Het geeft een raar gevoel als je ziet hoe een gigantisch object van zo’n 3000 kilo het water uit wordt getild en al zwevend en druipend in de lucht op een bok wordt neergezet… Dat is toch niet normaal?
De boten lijken veel groter als ze in een band hangen boven de grond. In mijn hoofd speelden zich allemaal doemscenario’s af. Wat als de band knapt? Breekt de bok wel eens? Wat als je scheef in de bok ligt? Val je er dan uit? Ik weet het, stomme vragen allemaal. Teus was niet voor niets zo rustig.
Te ondiep
Wij waren aan de beurt. Cutty bromde rustig naar de kraan toe, zo’n 20 meter verderop. We lagen bijna op dezelfde plek als waar de anderen het water uit werden getakeld toen we merkten dat de vaart eruit was. “Nog een klein stukje bram. Iets dichterbij de kant graag!” riep Teus. We deden ons best, maar we lagen opeens vast. Op een paar meter afstand van de kant beseften we ons dat wij de enige kielboot op het feestje waren. De bodem aan de kant was voor ons te ondiep… Gelukkig is iedereen die ons hielp ontzettend ervaren, en zagen ze er geen probleem in om ons midden uit de vaart te plukken. Het is me wat!
Net zoals bij de andere boten werd Cutty Sark heel soepel het water uit gehesen. Er was helemaal niks aan de hand. Maar denk er eens over na. Je boot wordt uit het water geplukt door een hijskraan. Heel even bungelt je boot, je hart en ziel, bóven de grond. Je krijgt hier net zoveel adrenaline van als die keer dat je zo scheef als maar kan over het IJsselmeer blies. Of het Markerkeer, de Noordzee, of waar je dat vaarseizoen allemaal bent geweest. Het is een bijzonder gebeuren, je maakt dit niet iedere dag mee. Ik vind het knap. Naast vakanties, bruiloften, kerst en Sinterklaas, staat het boten feestje voortaan altijd in koeienletters in mijn agenda.
Meer Cutty Sark
Lees meer zoals dit:
Vond je dit mooi? Deel dit verhaal dan met je vrienden:
Schrijf je in op de nieuwsbrief
Uitgelicht:
