Wij gaan een rondje Atlantic zeilen! Een eerlijk verslag van onzekerheid, vallen en opstaan. Maar bovenal: doorzettingsvermogen. In ons vorige artikel vertelden we over het losgooien en de problemen daarna. Nu gaan we richting Frankrijk.
Tekst: Oliver Missiaen & Karlijn de Weijer

Afgelopen weken hebben we veel meegemaakt. België gaan we vrij snel doorheen. In Oostende en Nieuwpoort stoppen we nog even. We maken dus voornamelijk dagtochtjes en dat bevalt ons prima. Al snel steken we de volgende grens naar Frankrijk ook over en stoppen we in Duinkerke. Ol wil daar nog even een museum bezoeken maar die zijn nog niet open vanwege corona. Dan maar dagje naar het strand en daarna snel weer door.

Eigenwijs

In Boulogne liggen we heerlijk. We maken ook voor het eerst ‘nieuwe’ vrienden waarmee we wat ondernemen. Als we het daar na een paar dagen rondlopen wel beu zijn, blijkt dat het weer komende dagen nog niet erg goed is. Balen, maar het is nog te overzien. We dwalen nog een paar dagen rond, ruimen de boot op en doen genoeg inkopen zodat we weer even vooruit kunnen. Als we dan na acht dagen Boulogne willen vertrekken, alles vast hebben gezet krijgen we nog een waarschuwing van een van de andere boten. Het is echt beter om nog even te blijven liggen.

Eigenwijs als we zijn willen we het toch proberen. Als we los willen gooien zien we toch nog een andere Nederlandse boot binnen komen en vragen we toch even hoe zij het beleefd hebben buiten. Ze geven meteen aan dat het surfen op golven was en als we de tijd hadden, absoluut beter niet konden gaan. Zij hadden nog wind mee maar wij zouden aan de wind richting Dieppe gaan. Later blijken ze ook beide schippers te zijn bij de KNRM. We gaan er dan ook vanuit dat ze er verstand van hebben en blijven dan toch met tegenzin maar weer liggen.

Vrij misselijk

Helemaal de balen hebben we als we dan opnieuw naar het weer kijken en we dan nog vier dagen moeten blijven liggen omdat het dan pas bijtrekt. Na 12 dagen Boulogne kunnen we er pas weer weg. Gelukkig hebben de zeilers op andere, mede ‘verwaaide’ boten veel goed gemaakt en verschillende rosetjes op andere boten en zelfs steigerborrels maken het toch erg gezellig daar.

Als we dan na 12 dagen met zes Nederlandse boten wegvaren uit Boulogne richting Dieppe, doen we ook daar de steigerborrel nog even dunnetjes over. Leuk plaatsje en na 2 dagen willen we toch ook weer door. De wekker gaat om 5 uur en om half 6 varen we al uit in verband met het tij. Als we dan om half 6 met flinke golven naar buiten varen is Oliver er nog van overtuigd dat het verder op zee wel beter wordt. Om 6 uur zit ik toch vrij misselijk tegen de reling en Oliver is er toch ook een stuk minder gerust op. We kijken elkaar aan en hoeven niks meer te zeggen. Om half 8 liggen we vast in Dieppe en liggen we in bed om nog even door te slapen.

Pittige wacht

Als dan na twee dagen het weer bijtrekt, willen we voor het eerst een nachtje doorzeilen. De weersomstandigheden zijn er perfect voor en met goede moed zeilen we richting Cherbourg. De dag verloopt goed en ik pak de eerste wacht van 10 uur ’s avonds tot 1 uur ’s nachts. Dat gaat prima en een mooie zonsondergang verder zit ik onder een prachtig heldere sterrenhemel en een mooie komeet die het heelal nog wat extra licht geeft. Mijn tweede wacht is pittig, het is zo koud dat ik mezelf niet meer opgewarmd krijg. Drie uur voor je uit staren en alles binnen je zeilpak houden is dan héél lang. Hoe blij ben ik dan ook dat Oliver weer om een uurtje of 7 mij komt aflossen en ik weer lekker naar bed kan. Als ik dan een uur later de motor hoor starten begin ik al lichtjes te balen, iets minder lekker slapen dan maar.

Alarm!

Na een paar minuten begint het koelalarm lawaai te maken. Komend uur bestaat dan ook motor aan, motor uit, motor open, motor aan, motor uit en weer kijken. Na een uur komt Oliver me toch halen om samen even te kijken. We moeten nog 10 mijl naar Cherbourg. De wind is volledig weggevallen en gelukkig door een nog goed lopende stroom gaan we nog één knoop de goede kant op. Over een uur draait de stroom alleen en zullen we de verkeerde kant op gedraaid worden.

Samen gaan we even nadenken en komen er gelukkig vrij snel achter waar het probleem zit, gelukkig kunnen we het lek kortsluiten tijdelijk en kunnen we alsnog op de motor verder Cherbourg inlopen. Allebei opgelucht en heel blij dat we vast liggen. Een slang in Frankrijk zoeken die tot 120 graden kan blijkt wel best lastig, zeker als het negen meter moet zijn. Gelukkig werkt de motor wel alleen kunnen we geen warm water opwarmen door de motor te draaien. Douchen en afwassen met warm water kan dus alleen als we in een haven aan de elektriciteit liggen, geen mega probleem alleen wat onhandig.

Een extra borrel

Vanuit Cherbourg had Ol graag nog een nachtje richting Roscoff willen doen. Ik ben sceptischer en na de kou van vorige nacht doe ik het liever niet. Gelukkig horen we van een andere boot wat andere mogelijkheden en besluiten we naar Lezardrieux te gaan, daar hebben we zeker geen spijt van gehad! Om er uiteindelijk te komen hebben we nog wat struggles. Om de hoek bij Cherbourg heb je een kleine getijdehaven en om wat mijl te overbruggen willen we daar graag een nachtje liggen (Cherbourg-Lezardrieux = 85 mijl). Als we bij Cherbourg wegvaren hebben we weer wat motor problemen waardoor we anderhalf uur te laat vertrekken. Als we dan kruisend bij Cap de la Hague aankomen hebben we 4 knopen tegenstroom. Na een hoop gescheld en gebaal varen we terug om aan een mooring bij Omonville te gaan liggen. Gelukkig is het er rustig en ook best mooi. We liggen wat onrustig helaas, maar hebben alsnog een goede nacht na een extra borrel.

De volgende dag missen we het tij niet en varen we de 80 mijl naar Lezardrieux. Het is er prachtig. We varen op samen met een andere boot, ze lopen over het algemeen harder dus we balen ook als we een halfuurtje later aankomen. Als we dan horen dat zij van de 15 uur varen maar twee uur de motor uit hebben gehad, voelen we ons toch een stuk beter. Op twee uur na hebben we alles gezeild. Blijkt maar weer hoe anders verschillende type schepen zijn.

We genieten. We hebben soms wat tegenslagen maar dat hoort er allemaal bij!

Lees ook:

• Flyer 1: Kick off voorr rondje Atlantic
• Flyer 2: De refit
• Flyer 3: Trossen los!

Beeld: Oliver Missiaen & Karlijn de Weijer & de bemanning van Gwelan