Dat zeilen op klein water ook fantastisch is, bevestigt Cor Maat. Als kind was hij altijd al op en rond het water te vinden, mede dankzij zijn geboorteplaats (Giethoorn) en een familie die ook helemaal gek op water is. Zijn roots liggen in de houten zeilpunter. Hoewel hij ook veel andere schepen heeft gevaren, blijft Cor altijd terugkeren naar zijn roots. Tegenwoordig is hij zelfs voorzitter van een vereniging die voor een groot deel bestaat uit deze traditionele houten zeilboten. Tijd om de Gieterse punter zeiler uit te horen over zijn zeilleven in deze spotlight.

Hoe oud was je toen je begon met zeilen en hoe ben je begonnen met zeilen?

Ik ben geboren in Giethoorn en was als kind altijd in de weer met bootjes op het Molengat in Giethoorn Noord. Samen met mijn familie beleefde ik punterend en roeiend veel plezier. Toen het windsurfen in Nederland werd geïntroduceerd, heb ik mezelf zonder enige uitleg of instructie – en met heel veel wind en nog meer vallen en opstaan – het windsurfen eigen gemaakt. Zodra ik een beetje begreep hoe het werkte, was ik bijna dagelijks op een surfplank te vinden op het Bovenwiede in Giethoorn.

Op mijn vijftiende werd ik vaak meegevraagd door de vader van een vriendin met een boeiertje, Thomas, omdat hij een scheepsmaatje nodig had. Het zeilen heb ik dan ook van hem geleerd op de vele tochten dwars door Nederland. We gingen van het ene platbodem evenement naar het andere. Op alle meren in Friesland, Braassemermeer en Kaag werden er wedstrijden op het scherpst van de snede gevaren en ik deed daar graag aan mee.

Daarna ben ik via omzwervingen verhuisd naar Muiden, waar ik ging samenwonen met Hanneke. Als platbodemzeiler wonend aan het Markermeer, kocht ik een Scherenkruiser van 10 meter met vaste ligplaats naast het Muiderslot. Hier leerde ik het gemak van een supersnel jacht kennen waar je met twee vingers in je neus mee kon zeilen. Veel later verhuisden we weer terug naar Giethoorn, lieten een punter bouwen en ging weer wedstrijdzeilen. Rond Giethoorn kan je niets met een diepgang van 1,40 meter, dus verkocht ik de Scherenkruiser en kocht een visserman Schokker van 10,50 meter waarmee we veel op het Wad gevaren hebben.

Op wat voor boot zeil je, en waarom deze boot?

Ik zeil momenteel het meest met een eikenhouten Gieterse punter. Hierin doe ik mee met de tweewekelijkse competitie op het Bovenwiede in Giethoorn. Hier zit Zeilvereniging ’t Wiede, een zeilvereniging waar ik tevens tot voorzitter gebombardeerd werd. Het geeft mij bijzonder veel plezier om te zeilen met en tegen gepokt en gemazelde zeilers, die vaak al hun leven lang wedstrijden tegen elkaar zeilen in een punter. Een mooie competitie op het water die daarna wordt afgesloten met een biertje. Hierbij wordt de wedstrijd nog even nabesproken en sterke verhalen uitgewisseld. Dit is een heerlijke zondagochtend besteding.

Tussentijds kwam het voortbestaan van een grote eikenhouten boeier, de Ludana (10,30 meter), in het gedrang en heb ik een nieuw bestuur voor de Stichting Behoud Boeier mogen samenstellen. Ik ben nog steeds bestuurslid en schipper op dit prachtige schip. Ik ben trots op de doelstelling om deze boeier, waarvan er nog maar drie zijn, in stand te kunnen houden en door te geven aan de volgende generatie.

Wat is het grootste avontuur dat je zeilend hebt meegemaakt?

Toen we de eerste trip met onze ‘nieuwe’ Schokker maakten, was het plan om van Makkum met windkracht 4 naar Vlieland te varen. De eerste keer op eigen kiel naar de overkant vonden we een spannende onderneming, temeer omdat de Schokker ongestaagd was en er best een lap zeil op stond. Ook wisten we dat de wind nog een beetje aan zou trekken naar 5, zodat we met een enkel rif en volle fok begonnen aan onze oversteek.

In de sluis troffen we een grote tjalk die ook naar Vlieland ging. Deze deed dat vaker en adviseerde ons achter hem aan te varen om via het Franse Gaatje over de plaat naar de haven te varen. Zo gezegd, zo gedaan. Na een uurtje varen bleek dat de wind al veel meer was dan de beloofde kracht 5. Wij zeilden veel sneller dan de tjalk waar we probeerden achter te blijven. Op enig moment, ongeveer halverwege, besloten we door te varen en de tjalk achter te laten om in een rechte lijn naar de haven van Vlieland door te varen.

Inmiddels was de wind aangetrokken tot 6/7 beaufort en zaten we op driekwart van de oversteek, hangend aan het roer met een flinke knik in de schoot te hopen dat het beter zou worden. Een extra rif steken was inmiddels veel te gevaarlijk geworden. Rustiger werd het niet en het roer was ook door de ondiepte bijna niet meer te houden. De wind werd 8 en doordat we veel sneller overgestoken waren dan vooraf gedacht, stond de stroming voor de haven van Vlieland nog vol langs de haven.

Met inmiddels gestreken zeilen en als 2 verzopen katten met (gelukkig) 65 PK Perkins ondersteuning, stoven we vol gas stapvoets naar het, in onze ogen, veel te kleine gaatje van de havenmond. Vol adrenaline en zwaar onder de indruk van de onverwachte omslag van het weer, knokten we tegen de wind en zware stroming in naar de haven. We wisten zonder schade van de volle stroming, de boot tussen de dukdalven te sturen. Kennelijk waren diverse andere schepen die middag tegen de remming aan gekwakt door de stroming.

We gaven elkaar een ‘high five’ zodra we veilig waren aangemeerd. Op datzelfde moment hoorden we een luid applaus om ons heen van de vele ramptoeristen die zich op het havenhoofd verzameld hadden en onze strijd vanaf de wal hadden gevolgd. Verbaasd legden we aan in een opperbeste stemming en de Berenburg op de oversteek met hindernissen smaakte beter dan ooit. Als maidentrip was dit een beetje veel, maar wat waren wij trots op onszelf en ons nieuwe schip dat dit geweld kennelijk aan kon.

Wat heb jij altijd in je zeiltas zitten?

Een zeiltas zonder een heerlijke alcoholische versnapering en een paar glaasjes, is wat mij betreft geen goed uitgeruste zeiltas.

Tegen wie zou je nog wel eens een wedstrijd willen zeilen?

Ik zou het heel graag een keer op willen nemen tegen alle Friese Jachten die er in Friesland en Holland rondvaren op het Heegermeer, met een door mij uitgekozen Fries Jacht. Dit heb ik een keer eerder mogen doen.

Wat is jouw volgende zeiltrip?

Mijn volgende kleine zeiltrip is waarschijnlijk naar het Oostwad. Maar de volgende grote zeilwens, die hopelijk volgend jaar uitkomt, is met een aantal vrienden op een catamaran vanaf Saint Vincent via de Grenadines naar Grenada te varen.

Heb je nog een gouden tip voor de lezers van Zeilwereld?

Huur een zeilpunter en zeil en boom hiermee over de meren en sloten dwars door het Nationaal Park De Wieden/Weerribben. Overnacht in verschillende Bed & Breakfasts en ontdek zo het mooiste stukje Nederland dat er is.

Net als Gieterse punter zeiler Cor Maat een keer in de spotlight?

Wil jij jouw zeilleven ook met ons delen door het beantwoorden van een aantal vragen? Of ken je een zeiler die wel eens in de spotlight gezet mag worden? Stuur ons een mail via redactie@zeilwereld.nl met een korte introductie en wie weet sta jij over twee weken wel in de spotlight!