Ze zeilen zoals de wind waait, althans, dat is wat het Instagramaccount van Jouke en Pleuni ons vertelt. Met al verschillende zeilreizen op hun SV Olim, hebben ze eerder dit jaar hun werk opgezegd en zijn ze vertrokken voor een lange reis. We zetten Jouke en Pleuni graag in de spotlight.

Wanneer zijn jullie begonnen met zeilen?

Jouke begon al op zijn tiende met zeilen. In een optimist kreeg hij zeilles van zijn vader. Ik (Pleuni) begon pas met zeilen toen ik in 2013 Jouke leerde kennen. We leenden het valkje van een vriend van Jouke en voeren een weekend over Friese wateren. Ik was meteen verkocht.

Hoe is de droom ontstaan om samen de wereld rond te zeilen?

Jouke had in 2013 een charmante stalen vlet waarmee we die hele zomer door de Amsterdamse grachten hebben gecruised. Dat was geweldig, zo leuk om de stad waar we al jaren woonden vanaf het water te zien. 

Tot het moment dat we ons realiseerden dat er geen Amsterdams water meer was waar we nog niet waren geweest. We bedachten toen om op zoek te gaan naar een kleine zeilboot om ons vaargebied uit te breiden. Wat voor zeilboot zou dat dan kunnen zijn? Bij elke marktplaatsadvertentie die Jouke aan me doorstuurde, zei ik: maar als we ooit verder willen varen, is die dan wel geschikt?

Toen stuitten we op een 10-meter lange zeilboot die net terug was van een rondje Atlantic. We hadden toentertijd geen auto, dus dat de boot in Amsterdam lag kwam handig uit. Dit was het schip dat we wilden, met deze stoere, stevige stalen tweemaster zouden we overal kunnen komen. We kochten de boot! Dit was de Island Lady, de boot waar we in 2016-2017 zelf ook de Atlantische Oceaan mee zijn rondgevaren. 

Deze reis was zo enorm goed bevallen, dat we bij terugkomst hebben bedacht hoe we het zo kunnen regelen dat we opnieuw zo’n reis kunnen maken maar dan nog langer. Nu is het zover en zijn we deze zomer gestart aan onze tweede lange zeilreis. 

Wat voor boot hebben jullie, en is dit jullie droomschip?

We hebben nu opnieuw een stalen tweemaster. Het schip is een 12,70 meter lange Colin Archer gebouwd in 1997 door de werf Bronsveen. Toen we in 2017 terugkwamen, hebben we Island Lady verkocht. Met name omdat Jouke geen stahoogte had in deze boot. 

We zijn vervolgens gestart met het zoeken naar een nieuwe boot. Onze drie belangrijkste criteria waren: 1) De boot moet stahoogte hebben voor Jouke, hij is bijna twee meter lang. Veel boten vallen dan al af.

2) Het schip moet zeewaardig zijn, we willen graag een schip dat tegen een stootje kan.

3) De prijs moet kloppen. We vinden het niet erg om te klussen, maar als er veel aan een boot gedaan moet worden, nemen we die kosten mee in ons bod. 

Deze boot voldeed aan alle eisen en we zijn heel blij met haar. Een enorm pluspunt van de boot vinden we haar dekhuis. Ook als je binnen zit, kunnen we nu om ons heen kijken. In het dekhuis zitten we eigenlijk het meest. Dus ja, het is zeker onze droomboot! 

Wat is de naam van jullie boot, en heeft deze nog een speciale betekenis?

De boot heet Olim. Olim is Latijn voor eerdaags, van vroeger. De boot heette al zo. Wij zijn niet goed in het bedenken van namen en hebben haar, net als onze vorige boot trouwens, niet hernoemd. Eigenlijk vinden we de naam ook wel goed bij haar passen, ze heeft een klassiek ontwerp hoewel ze ‘pas’ 25 jaar oud is. Mensen schatten haar ouder in. 

Wat is een absolute don’t aan boord voor jullie?

We realiseren ons dat we die niet hebben. Toen we eens het lichtweerzeil op lieten staan toen we de nacht ingingen, moesten we dit zeil midden in de nacht met heel veel moeite omlaag trekken omdat de wind flink aantrok. We spraken af nooit meer een lichtweerzeil in de nacht te voeren. Totdat we begin november op onze trip van Zuid-Spanje naar de Canarische Eilanden zo blij waren met een zuchtje wind en het lichtweerzeil de hele nacht hebben laten staan. Onze absolute don’t is wellicht dat we geen absolute don’ts hebben maar situaties inschatten op het moment zelf. 

Wat is je/jullie grootste blunder?

Onze website heet ‘Zoals de wind waait‘, maar we plannen soms al ver vooruit waarbij we de wind vergeten. In een herfstvakantie wilden we bijvoorbeeld naar Vlieland gaan met onze boot. Ik zag dat er een grappige theatershow zou zijn op een van de dagen dat we er zouden zijn. Meteen had ik twee kaartjes gekocht. Natuurlijk liep het heel anders, wind en stroming bepaalden dat we de Waddenzee niet op zijn gegaan die week. 

Als we een bestemming voor ogen hebben, ga ik al op zoek naar de lekkerste restaurantjes en weet ik al wat ik die avond ga eten. Uiteindelijk komen we dan in een heel andere plek aan. 

Laatst was  het plan om naar Madeira te varen, dat hadden we al aan iedereen verteld. Toen we ter hoogte van Lissabon voeren en internet hadden om een weerbericht op te halen, besloten we naar de Algarve te gaan. Richting Madeira zouden we tegenwind krijgen. Kortom, waar we precies uitkomen kan op elk moment nog veranderen. Doorhebben dat we varen zoals de wind waait, is iets dat we nog meer moeten leren.

Op welke klus aan boord ben je het meest trots?

Ons helemaal vernieuwde en door Jouke zelf ontworpen ankerbeslag. Toen we de boot kochten, had ze een poolanker dat aan de zijkant van de boot zat. Op het Markermeer zijn we een keer gaan krabben waardoor we het anker niet goed meer vertrouwden. Toen ook de lier kapot ging, wisten we het zeker. Dit ankersysteem gaan we aanpassen. 

Maar een nieuw anker, we hebben gekozen voor een Kobra-anker, betekent een heel nieuw ankerbeslag. Jouke heeft zelf het beslag ontworpen dat nu boven op de boeg zit. Zijn ontwerp hebben we naar een staalfabriek gestuurd die de onderdelen hebben uitgesneden. Vervolgens heeft een lasser gaten gemaakt en het beslag gemonteerd. We zijn heel blij met deze verbetering en maken ons geen zorgen meer over ons anker. 

Wat is de mooiste bestemming waar je bent geweest, en waarom?

Pirate Bay in Tobago. Toen we in 2016 de Atlantische Oceaan overstaken kwamen we op deze, met zorg uitgezochte, plek aan. Wat een paradijs! Zo groen, heerlijke roti, vrolijke mensen, prachtig snorkelen, ontspannen sfeer. Ook na de andere eveneens heel erg te gekke Caraïbische eilanden vinden we deze bestemming nog steeds het mooist. 

Wat is nu de ultieme zeilbestemming voor jullie?

We hebben nog geen uitgestippeld reisplan. In december vertrekken we naar Suriname en de rest ligt open. Maar mocht het ons lukken, dan zouden we het wel heel erg leuk vinden om een tijd rond te cruisen in Zuidoost-Azië. En heel misschien dat we ooit nog naar Spitsbergen gaan…

Hebben jullie nog een gouden tip aan de lezers van Zeilwereld?

Niets is heerlijker dan achter je eigen anker hangen in een mooie baai. Dat kan op de Caraïben, in Noorwegen maar ook in Nederland heb je prachtige ankerplekken. Zoals bij de Schelphoek in Zeeland. Onze gouden tip is, ga vooral ankeren in plaats van in havens aan te leggen. Zorg dan ook voor goed ankergerei en verdiep je in het ankeren, zodat je met een gerust hart slaapt achter je eigen anker.

Net als Jouke en Pleuni in de spotlight?

Wil jij jouw zeilleven ook met ons delen door het beantwoorden van een aantal vragen? Of ken je een zeiler die wel eens in de spotlight gezet mag worden? Stuur ons een mail via redactie@zeilwereld.nl met een korte introductie en wie weet sta jij over twee weken wel in de spotlight!

---