In deze serie schrijft Martin (zie ook onze spotlight) over negen bakens die je helpen doelen dichterbij te brengen. De bakens vormen een set van universele en herkenbare innerlijke hulpbronnen die je bewust kunt inzetten bij jouw veranderproces. Met de negen bakens geeft LiveMarvelouz je tools in handen om op koers te blijven en dromen waar te maken. In deel 1 lees je over de totstandkoming van hun droomleven. Hierbij het laatste deel, nummer 10: Het baken manifesteren.

De gouden broek

Op achtjarige leeftijd kreeg mijn fantasie een enorme boost toen ik op een woensdagmiddag de eerste aflevering zag van de Zweedse jeugdserie ‘De jongen met de gouden broek’. Hoofdpersoon Mats (hij was van mijn leeftijd en had opvallend genoeg een beetje mijn uiterlijk), vond een wel heel bijzondere broek op straat. Telkens wanneer hij zijn hand in een van de zakken stak, en weer tevoorschijn haalde, zat daar een briefje van vijf in. Met een zak vol briefjes van vijf kocht Mats een echte zeilboot. Mijn enthousiasme was ontembaar en dagdromend fantaseerde ik over Mats’ boot en de mogelijkheden van zo’n broek.

Het geheim van de aantrekking

Bij de tweede en volgende afleveringen veranderde er iets aan de broek van Mats. Er kwam steeds meer geld uit zijn zakken rollen. De avonturen namen groteske vormen aan en ik verloor mijn interesse in Mats en zijn broek. De boot en de avonturen bleven echter nog jarenlang het onderwerp van mijn spel, in mijn tekeningen en verhalen. Een nieuwe kans om deze jeugddroom in vervulling te laten gaan deed zich voor toen Lisa en ik op aanraden van anderen de film ‘The Secret‘ keken. De voor de film geïnterviewde hoofdpersonen hadden hun wensen werkelijkheid laten worden door middel van de ‘Law of attraction‘.

Nog veel handiger dan een gouden broek zou je denken. Eenvoudigweg focussen op je wensen, ze in de kosmos slingeren en de tijd zijn werk laten doen. Maar net zoals bij de jeugdserie over Mat, leek ‘het geheim’ bij deze hoofdpersonen een soort hebberigheid te bewerkstelligen waardoor ik afhaakte.

Op weg naar Kaapverdië

Op dit moment zijn Lisa en ik onderweg naar Kaapverdië; een nieuwe mijlpaal in ons leven. Het navigatieprogramma iSailor op de grote iPad onder de buiskap, toont de mijlen die we nog voor de boeg hebben. Nog ruim 140 mijlen, al zullen dat er wel meer worden want een rechte lijn naar ons doel hebben we nog niet op de digitale kaart weten te krijgen.

Voor de overtocht van de Canarische Eilanden naar de 750 mijl zuidelijker gelegen Kaapverdische Eilanden rekenden we op de (bijna) altijd aanwezige passaatwinden. Daarmee word je ‘als vanzelf’ de goede kant opgeblazen. Maar de laatste weken trekt de ene na de andere depressie in een wijde boog ten westen van de eilanden naar het noorden. Het gevolg is een wispelturige wind, zowel in sterkte als in richting. En dus sukkelen we met verschillende zeilvoeringen en met verschillende koersen langzaam in de richting van het eiland Sal. 

Leven is het meerfout van lef

We zitten in de kuip. Het is heerlijk warm en er is maar weinig wind. Het voelt een beetje alsof we op anker liggen. Met mijn laptop op schoot bedenk ik wat ik schrijven wil in mijn laatste bijdrage over de negen bakens. We hebben onze levens behoorlijk op de kop gezet ruim vijf jaar geleden. We hadden toen nog slechts vage plannen. Sommige van die wensen zijn dik en breed uitgekomen, terwijl andere plannen onuitvoerbaar bleken.

Als we met anderen over ons huidige leven praten komt steevast de vergelijking voorbij met de deelnemers van het programma ‘Ik vertrek‘. En gelukkig maar, want bij alle succesvolle en minder succesvolle vertrekkers zie ik een grote overeenkomst. Al deze mensen beschikken over een grote mate van lef. 

De eerste stappen naar mijn droom

Toen ik het langere tijd niet naar mijn zin had op mijn werk begon mijn oude jeugddroom zich onbeheersbaar aan mij op te dringen. Ik droomde over zeilen rond de wereld. Lisa moedigde mij aan om (eindelijk) iets te gaan doen met deze droom. Op haar aandringen ging ik zeillessen nemen, haalde mijn vaarbewijzen en verdiepte me in kustnavigatie en het weer. Ik werd er steeds enthousiaster door.

Via vrienden van vrienden diende zich (voor de prijs van een paar flessen goede wijn) een door mos en algen overwoekerd Frans zeiljachtje aan. Ik zou bijna durven zweren dat ik precies dat bootje al eerder in mijn dromen was tegengekomen. Samen met een vriend knapten we het bootje op en een groter en serieuzer bootje lag al weer op ons te wachten. Doordat ik in de doe-modus stond (zie ook de bijdrage over het baken Doen), had ik concrete stappen gezet op weg naar de realisatie van mijn dromen. 

Voor je dromen gaan staan

Omdat mijn gedrag opmerkzaam was veranderd voor anderen kreeg ik daar ook vragen over. Waarom was ik ineens zo bezig met dat zeilen? En als ik het dan niet meer naar mijn zin had op mijn werk, wat deed ik dan met dat besef? De vragen en mijn antwoorden kleurden langzaam de tekening in. Het voelde steeds meer alsof ik een besluit had genomen. Ik wilde niet alleen leren zeilen, ik wilde er ook goed in worden. Ik had besloten mijn werksituatie te veranderen, ik wist alleen nog niet goed hoe ik dat zou kunnen bewerkstelligen.

Doordat ik anderen ging vertellen over mijn dromen en de keuzes die ik maakte, begon ik mijn dromen zelf ook veel serieuzer te nemen. Ik manifesteerde mezelf, met mijn dromen en de bijbehorende onzekerheden. Manifesteren gaat over de vaardigheid om voor je verlangens te gaan staan. Door jezelf te manifesteren laat je anderen (en jezelf) zien dat het je serieus is en maak je de stap van fantaseren naar realiseren mogelijk. Door te manifesteren kunnen nieuwe verbindingen in de hersenen gevormd worden, net zoals bij leren. Evenzeer mag je verwachten dat er door je te manifesteren nieuwe of andere netwerken in je sociale omgeving ontstaan. Ook dit ondersteunt het waarmaken van je dromen.

Kleur bekennen

Natuurlijk zijn alle bakens waar ik eerder over heb geschreven belangrijk. Ze zijn allemaal nodig om veranderingen en doelen dichterbij te brengen. Zo is het verstandig om voor een echte oversteek eerst een planning te maken. Je wordt geen ervaren zeiler zonder het leerproces dat daaraan voorafgaat. En zonder het vermogen tegenvallers te incasseren verlies je de motivatie om nieuwe uitdagingen aan te gaan.

Voor ons bleek manifesteren echter de meest lastige van alle bakens. Met onze ervaring als coach en onze achtergrond in de zorg en het onderwijs wilden we anderen ook helpen bij het realiseren van essentiële veranderingen in hun leven. We besloten om in de vorm van meezeilweken zogenaamde ‘boostweken’ aan te bieden. We ontwikkelden hiervoor het ROER OM-programma: een verwen- en coachweek bij ons op de zeilboot.

Nadat we de website hadden gelanceerd gooiden we de trossen los. Onderweg van Amsterdam naar de Canarische Eilanden posten we voorzichtig de eerste berichtjes op de sociale media. We organiseerden een eerste en succesvolle ‘proefboost’. Toch vond ik het in de praktijk erg lastig om ‘kleur te bekennen’. Wat doen we dan precies? En: geloven we hier zelf wel in? Ik had er last van dat onze onderneming in mijn ogen nog niet helemaal ‘klaar’ was. Onwillekeurig wilde ik het liefst wachten totdat alles helemaal klopte. 

Accepteren dat het beter kan

Anderen wijs ik graag op veranderingen (hoe klein soms ook) die in het hier-en-nu al zichtbaar zijn. Maar in de afgelopen tweeëneenhalf jaar wilde ik zelf helemáál niet groeien. Ik wilde direct een goedlopende en betrouwbare onderneming kunnen zijn. Ik wilde leren lopen zonder te vallen en mezelf pas laten zien als er geen schoonheidsfoutjes meer zichtbaar waren. Het beeld van de gewenste eindsituatie was echter niet reëel. Ik hield geen rekening met een werkelijkheid waarin proberen en bijstellen noodzakelijke onderdelen zijn.

Lisa kon me gelukkig overtuigen dat verandering tijd nodig heeft. “Stel je voor dat we zouden wachten totdat al onze nieuwe inzichten over de boostweken zijn ingedaald, dat we toekomstige verbeteringen aan de website nu al volledig hebben verwerkt en we minimaal 100 vijf-sterren reviews zouden hebben. dan zouden we simpelweg nooit van start kunnen gaan.” Wat Lisa eigenlijk wilde zeggen is dat jezelf manifesteren gelijk staat aan accepteren dat het altijd beter kan. Zonder dat vermogen komen veranderingen misschien wel nooit tot stand. 

Je nek uitsteken

Onze eerste boostweken in Portugal en op de Canarische Eilanden leverden ons een regelrechte kick op: “Dit was leuk! Dit kunnen we! Hier zijn we potverdikkie gewoon goed in!” Op verzoek ontwikkelden we enkele online workshops over ‘zingeving’ en ‘op koers blijven’. Na de eerste lovende reviews op Google van onze boostweek-gasten staken we onze nek verder uit.

We gingen op zoek en vonden een paar samenwerkingspartners. We krijgen dan ook steeds meer boekingen voor onze boostweken. Hoewel we ons vooral richten op individuen met bezinnings- en loopbaanvragen, krijgen we met enige regelmaat gezinnen en relaties aan boord met vragen rondom de onderlinge communicatie. Daarnaast hebben we regelmatig gasten die vooral een ontspannen en leuke zeilreis willen meemaken. Op onze social media kanalen proberen we hiervan regelmatig verslag te doen met foto’s of filmpjes.

De wind in de rug

Sinds vanmorgen staat de gennaker er alleen voor. De wind is een klein beetje toegenomen. Tien knopen, bijna volledig in de rug, duwen ons met een gemiddelde van vierëneenhalve knoop bijna recht op het Kaapverdische Eiland Sal af. Het gaat niet hard, maar zo efficiënt hebben we nog niet eerder op ons doel afgevaren. Dus we laten het zo. We genieten nog even van het moment.

Nog heel even, want de zon begint langzaam achter het bolle zeil te verdwijnen. Als dat gebeurt zal de wind, die van achteren ongehinderd de kuip in kruipt, de temperatuur snel omlaag brengen. Als ik het even later koud begin te krijgen en mijn vest aantrek vraagt Lisa me lachend naar de temperatuur. Besmuikt lees ik haar de temperatuur voor die ik aflees op de thermometer in de kuip: 28,8 graden.

Leven in het moment

Het opbouwen van een eigen business zal voor ons nog wel even een uitdaging blijven, maar we genieten enorm van ons huidige bootleven en willen daar dan ook heel graag mee verder. Om zo dicht bij de natuur te kunnen leven is een voorrecht, voelt soms nietig en maakt ons bescheiden. Op anker kunnen we intens genieten van de prachtige sterrenhemel. We worden wakker met het geklots van de golven om de boot en kunnen sporten of mediteren op het dek om vervolgens af te koelen met wat rondjes snorkelen rond de boot en daar het onderwaterleven bewonderen.

Na de Kaapverdische Eilanden maken we in maart de oversteek naar Suriname en later dat jaar volgen dan de Caribische Eilanden. Het reizen en het verkennen van al deze nieuwe plekken geeft ons heel veel energie. Het helpt ons te leven in het moment. De gasten op onze boost- en meezeilreizen maken ons extra bewust van de mooie kanten van het bootleven waardoor we ons opnieuw dankbaar kunnen voelen. Het smaakt naar meer. En dat gaan we dus ook doen! 

Jouw dromen manifesteren

Na nog een zevende nacht onder zeil zijn we aangekomen op het eiland Sal. Het was wederom magisch om langzaam de contouren van land te kunnen ontwaren in het ochtendlicht. Voor ons voelde de overtocht en het aankomen op het nieuwe continent als een cadeautje wat we onszelf gegeven hebben. Heb jij ook dromen die je niet goed waar durft te maken? Wacht niet langer en manifesteer jezelf. Dat hoeft niet meteen groots en meeslepend. Ga eerst het gesprek aan met jezelf, met een goede vriend of vriendin, met potentiële tegenstanders of mogelijke partners. Hierdoor kom je erachter of het je menens is of niet. En als het je menens is? Dan wordt het tijd om je dromen waar te gaan maken. Later is namelijk allang begonnen.

Meer over de bakens en Marin

Heb jij na het lezen van dit verhaal zin in een bezinningsweek of meezeilreis op Marin met Martin en Lisa? Neem dan gerust contact met ze op en vraag naar de mogelijkheden.

Ben je benieuwd naar Martin en Lisa en hoe het gaat met hun droom en coachreizen? Bekijk dan hun website livemarvelouz.com of volg ze op Instagram via @live_marvelouz.