Al ruim twee jaar zijn Marjolein van den Boom en Oebele Woudstra met hun Noorderzon op reis. Onze redactie trof het jonge stel in Europa en op de ABC-eilanden. Ze zeilden zelfs een stukje samen met onze Herco en Elvira van Morgane of Sark, die op dit moment ook een wereldreis maken, richting Puerto Rico. Op het moment van schrijven lagen Marjolein en Oebele in Newfoundland. Inmiddels zijn ze op weg naar Groenland. Hun plan is om door te varen naar IJsland en dan via Schotland weer naar huis. Hoog tijd om dit jonge stel met hun bijzondere reis in de spotlight te zetten!

Wanneer ontdekten jullie dat zeilen een gezamenlijke passie was?

In 2019 zijn wij samen gaan zeilen. Oebele had toen net zijn eerste boot gekocht, een Bandholm 30, Deens ontwerp. Wij genoten hier allebei ontzettend van en waren een goed team. Voor het eerst gingen we samen de Noordzee op en dat was zo’n fijn gevoel. Een heerlijke lange deining langs de kust van Texel naar Scheveningen. Onderweg staarden we over de horizon en filosofeerden over hoe het zou zijn om richting Engeland of zelfs verder te varen. Daar is destijds het idee ontstaan van een langere zeilreis en is de gezamenlijke passie begonnen. 

Beiden zeilden we van jongs af aan mee met onze ouders. Oebele is opgegroeid op een klipper, een traditioneel zeilend woonschip. Door de week lag het schip op een vaste plek in Lemmer, Friesland. In het weekend en vakanties zeilden zij op de Friese meren, IJsselmeer en de Waddenzee. Als klein jongetje hadden zij een optimist en lieten zijn ouders hem oefenen aan een lange lijn. Naarmate hij ouder werd hielp hij mee met het onderhoud en zeilen van het schip. 

Na een periode van schaatsen op topniveau is Oebele op zoek gegaan naar een nieuwe manier van sport en competitie en ging mee met een skûtsje. Dit resulteerde uiteindelijk in een plek als bemanningslid (grootschoot) van het skûtsje van Heerenveen na zes jaar van hard trainen en veel plezier. Vanuit het skûtsjesilen deed hij veel kennis op van het technische zeilgedeelte en maakte natuurlijk veel uren op het water. Via het skûtsjesilen herontdekte hij het zeilen en ging naar boten kijken om ook zelf mee op avontuur te gaan.

Mijn (Marjolein) ouders komen oorspronkelijk uit Zeeland. Mijn opa had een scheepswerf en voer wedstrijden met platbodems. Aangezien mijn ouders de Zeeuwse wateren daardoor goed kenden, bleef dit ook het zeilgebied toen zij een schokker kochten en ging ik van jongs af aan mee zeilen. Ik vond het altijd heerlijk op de boot en hielp graag mee. Naarmate mijn zus en ik ouder werden, hebben zij de boot verkocht en hebben we twee vakanties in Griekenland gevaren. Na een aantal jaren af en toe een valkje huren en weinig tijd op het water doorgebracht te hebben, was het dan ook super leuk om met Oebele weer te gaan zeilen. 

Wat voor boot hebben jullie en is dit jullie droomschip?

Koopmans 38 ketch uit 1984 met lange kiel. Wij zijn ontzettend blij met ons schip en het is een goed schip voor deze eerste zeilreis en langere passages. We voelen ons erg comfortabel, ook bij hardere wind. Omdat ze van staal is en vrij zwaar, zijn we langzamer en is het lastiger zeilen in licht weer. Dromen doen we zeker over een groter en sneller schip. Wat dit precies zal worden zal de tijd leren. 

Wat is de naam van jullie schip en heeft deze ook een betekenis?

Ons schip heet Noorderzon. Hoe wij de boot kochten is een mooi verhaal waarbij wij de boot voor ons gevoel echt gegund kregen door de vorige eigenaar. Er was dan ook geen twijfel om de naam Noorderzon te behouden. Overigens heeft het schip (uit 1984) altijd zo geheten.

Hebben jullie al plannen voor een volgende reis of hebben jullie nog een droombestemming?

Wij zijn nu ruim twee jaar onderweg en zeilen deze zomer terug naar Europa. We betrappen onszelf erop dat we het best vaak hebben over een volgende reis en wanneer we weer zouden willen vertrekken, hoe dat eruit zou moeten zien. We zouden in de toekomst graag de Pacific op gaan waarbij er meerdere lange oceaan oversteken zullen volgen. Voordat we vertrokken grapten we weleens; ‘alle zeilers eindigen in het ijs’. We vonden het bijzonder en leek voor ons nog heel ver weg. Momenteel zeilen we richting het noorden om hopelijk in juli de oversteek naar Groenland te maken. Daar kijken we ontzettend naar uit. Zo zie je hoe snel het kan gaan en laten we al onze plannen voor de toekomst open. 

Wat is het meest hachelijke moment dat jullie op het water hebben meegemaakt?

Toen we op La Palma lagen en de wind draaide kregen we last van het as van de actieve vulkaan. De hele boot kleurde zwart en we vonden as in elk kiertje en gaatje van de boot. Daarnaast kregen we last van onze keel en longen. We werden ongeduldig en wilden vertrekken richting Kaapverdië. Het is verrassend hoe je het weer gaat beoordelen met deze ongeduldige mindset. Matige tot slechte weervensters lijken opeens best wel oké. De voorspelde wind was 25 knopen uit het noorden afnemend naar 20. Als we dit weervenster niet namen duurde het minstens 1,5 week voor het volgende geschikte moment om te vertrekken. We besloten te gaan. Na 50 mijl ligt het eiland el Hierro dit was ons laatste escape. Inmiddels waaide het 35 knopen en zeilden we met enkel een klein puntje genua. De twijfel sloeg toe, was dit wel zo verstandig. De kleine haven van el Hierro aanlopen met 35 knopen was lastig maar doorgaan in deze omstandigheden was dat ook. We besloten door te zeilen en raakten pas na 3 dagen gewend aan de zware omstandigheden. Drie dagen lang zeilden we in 30 knopen wind met golven van 2,5 tot 3 meter. Het was stressvol waarbij we vooral bang waren dat er iets kapot zou gaan. Stap voor stap durfden we meer zeil te voeren waardoor het schip veel comfortabeler werd. Al na 5 dagen kwamen we aan op het eiland Sal. Wat ons opviel was dat er alleen maar Fransen waren aangekomen de laatste dagen. Zij waren vrij nuchter over de omstandigheden, een koppel vertelde ons dat ze drie dagen binnen hadden gezeten. Achteraf geeft deze oversteek een dubbel gevoel. De omstandigheden waren onnodig zwaar en we hadden niet moeten gaan, toch zijn we achteraf ook blij dat we zijn gegaan. De boot bleek zich goed te gedragen in zwaar weer, dit gaf ontzettend veel vertrouwen voor de atlantische oversteek. Na deze crossing zijn we anders naar het weer gaan kijken en hebben we met meer geduld gewacht op de juiste weersvensters.

Hebben jullie nog een gouden tip voor de lezers van zeilwereld?

Vertrek voor dat het te laat is. Afgezaagd maar waar. Een boot is nooit af en er is altijd iets te repareren of verbeteren. Wij horen vaak ‘we zouden dat graag gedaan hebben op jullie leeftijd’. Als je eraan denkt om op jongere leeftijd te vertrekken zouden wij zeker aanraden het te doen. Je kunt remote werken of tijdens je reis ergens geld verdienen, mocht het nodig zijn. Er is veel mogelijk als je eenmaal vertrokken bent. 

Volg de avonturen van Marjolein en Oebele op hun Instagram pagina: @Settingourownsails

Net als Marjolein en Oebele een keer in de spotlight staan?

Wil jij jouw zeilleven ook met ons delen door het beantwoorden van een aantal vragen? Of ken je een zeiler die wel eens in de spotlight gezet mag worden? Stuur ons een mail via redactie@zeilwereld.nl met een korte introductie en wie weet sta jij volgende maand wel in de spotlight!