Nazomeren in oktober: Even een blokje om

Begin oktober is het mooi weer. Mijn vriend Theo Hin heeft drie dagen vrij en vraagt of ik mee wil zeilen op zijn Hanse. Even een blokje om met de boot. Eigenlijk had ik geen tijd, maar werken kan altijd nog.

Door Klaas Smit | 27 oktober 2022

Nazomer Oktober

Nazomeren in oktober: Even een blokje om

Door Klaas Smit | 27 oktober 2022

Advertentie

Een strakblauwe lucht, meer dan 15 graden en 20 tot 26 knopen wind uit het zuiden, westen en zuidwesten, dat is de voorspelling. Spoiler: die voorspelling komt uit en bezorgt ons drie prachtige zeildagen in oktober.

We starten in Enkhuizen, de thuishaven van Geisha. Standaard voert Theo de genua 3 keerfok, maar dat is een beetje veel doek voor deze windomstandigheden. De 3 gaat eraf en de kleine fok komt erop. In het grootzeil zetten we een rif en met een mooie, maar vlagerige, bakstagwind stuiven we naar Medemblik. We zijn nog maar bij vuurtoren De Ven aan de Oosterdijk of het idee komt op door te varen naar Den Oever. Het gaat zo mooi, dat willen we nog wel even volhouden. Het probleem met Den Oever is dat je er niet leuk kunt liggen. We hebben allebei een hekel aan de Marina aldaar: saai, doods en duur. Aan het remmingswerk vlak voor de sluis vinden we aantrekkelijker.

Met een gangetje van soms 8,5 knoop schieten we flink op met de 12 meter Hanse van Theo. Het remmingswerk is bezet. Jammer. Dicht achter ons vaart een charterschip, waardoor ook wij snel de sluis en brug kunnen passeren. Mazzeltje. De Waddenhaven geeft ons beiden wél een goed gevoel. Echt in niemandsland, daar waar het land stopt maar het avontuur kan beginnen, leggen we aan. Het waait flink door, dus gebruiken we wat meer landvasten dan normaal. Losslaan willen we hoe dan ook voorkomen.

Eigenlijk had ik geen tijd, maar werken kan altijd nog.

Klaas Smit
Nazomer Oktober
Waddenhaven in de ochtend

Rondje Wad

De dag erop waait het uit het westen, wederom 20 tot 26 knopen. Tot half één is het afgaand tij. Om half tien gooien we los. Kleine fok en dubbel rif lijken ons verstandig voor een aangename tocht. Het eerste deel ervan is hoog aan de wind en op enig moment moeten we nog even opkruisen. Wind tegen stroom zorgt voor enige golfhoogte. Hooguit af en toe spoelt er een fikse golf over dek. Meestal blijft het bij veel opspattend water dat vlak voor de kuip overboord waait. Geisha hangt er lekken in en we genieten.

Varen op het Wad doen we zeker niet voor het eerst, maar we moeten iets voorbij het Visjagersgaatje toch even zoeken naar welke boeien we hebben te volgen. Bij de GVS4 kunnen we stuurboord uit en valt de wind ruimer in. 10 knopen, 11 knopen verschijnt op de klok, ook al zijn dat uitzonderingen, maar het golfrijden is een feest! Voor we het door hebben ligt Texel achter ons. Met de wind recht van achteren is het heen en weer knallen van de keerfok vervelend. Die rollen we in wat geen snelheidsverlies oplevert. De golfhoogte loopt soms op tot twee meter en wanneer de Hanse opgetild wordt en je bovenop zo’n golf surft, dan heb je echt het gevoel boven de golven te zweven. Met de wind in de rug en de zon in de kuip begint het verdacht veel te lijken op een zomerse zeildag in oktober.

Nazomer Oktober
Theo, golfrijdend lang Texel

Tegen tweeën lopen we Kornwerderzand binnen. Ook nu weer het geluk van een charterschip vlak achter ons. Binnen een half uur liggen we van zout op het zoete IJsselmeer. Het waait nog steeds flink uit het westen. Wat te doen? In Makkum afmeren of toch al vast meer richting Enkhuizen varen. De volgende dag zal het meer zuid worden. Met die windrichting en dezelfde windkracht is de tocht Makkum-Enkhuizen een behoorlijke afstand. We besluiten na de brug- en sluispassage door te varen naar Stavoren. Om vijf uur zitten we aan de borrel.

Een winter kom je alleen door met zeilhoop

Klaas Smit
Nazomer Oktober
Selfie! Klaas Smit (L) en Theo Hin (R)

Winter op komst

Met dezelfde zeilvoering beginnen we op onze derde en laatste zeildag aan het kruisrak van Stavoren naar Enkhuizen. Er staat minder wind en het tweede rif halen we eruit. Wat een verschil: van stuiterbak naar golfkliever. Met een mooi gangetje van 7 knopen kruisen we naar het zuiden. De strakblauwe lucht is verdwenen. De kleur van het water is groen. De hele sfeer op het IJsselmeer is grauw en fris. Na een uur sturen in de schaduw krijg je koude handen. De herinnering aan zeilen in winter komt weer boven. Koud, vochtig en guur. Geen fijn vooruitzicht. Na de zonovergoten zomer dachten we dat de winter dit jaar misschien wel weg zou blijven. Helaas, de herfst is al begonnen en de winter -tegenwoordig een herfst met temperaturen net boven nul- kunnen we echt niet ontlopen.

Nazomer Oktober
Zonsondergang vanaf Stavoren gezien

In Enkhuizen warme soep en daarna het onvermijdelijke: zeilen eraf. Voor Geisha zit het seizoen erop. Ze blijft wel in het water liggen dit jaar, maar zonder de lappen aangeslagen. Mijn eigen boot laat ik deze winter ook drijven, zeilklaar. Moeten we maar met mijn boot Njuta vanuit Makkum mooie tochten maken. Vlieland en Terschelling klinken wel aanlokkelijk. Een winter kom je alleen door met zeilhoop.

Lees ook:

Lees meer zoals dit:

Vond je dit mooi? Deel dit verhaal dan met je vrienden:

Laat een reactie achter





This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Schrijf je in op de nieuwsbrief

!
!
Terms and Conditions checkbox is required.
Something went wrong. Please check your entries and try again.

Uitgelicht:

Nieuw in Toerzeilen:

Laat een reactie achter





This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.