Eerder verschenen in de Zeilwereld Nazomerspecial 2023

Steven Boersma is opgegroeid in een ondernemersgezin. Zijn ouders hadden een windsurfwinkel die Steven en zijn vrouw Rachel rond hun twintigste overnamen. Vader Karel Boersma startte de bouw van Stentor motorboten in Roemenië en had later een succesvol bedrijf in straalbuizen (zie Spiegel der Zeilvaart 2022.6, p. 48 e.v.; ‘Gratis boot mét verplichtingen’.) “Mijn grootvader bouwde houten schepen, mijn vader stalen en ik zag hoe mooi dat was. Dat wilde ik ook. Rachel en ik verkochten de surfshop en begonnen een werf in motorboten. Ik had vrij goed voor ogen wat voor soort motorboot ik wilde maken: grote kuip, met overnachtingsmogelijkheid, sierlijk en tijdloos. Ik had de tekening van de boot met een klassieke en verfijnde uitstraling bijna klaar toen mijn vader (andermaal) vroeg of ik al een naam voor het bedrijf en de boot had. Nee, die had ik nog niet. Ik zocht iets met flair, iets Italiaans, iets stijlvols en het moest internationaal klinken. Ik noemde hem wat mogelijkheden en zei op enig moment DaVinci. Daar draaide hij zijn hoofd voor om.

Vrienden en familie mochten ‘erop kauwen’ en iedereen vond het een goede naam. Vervolgens zijn we naar ontwerpbureau Vripack gestapt waar het definitieve ontwerp werd getekend van de eerste DaVinci. In 2003 verscheen het boek De Da Vinci Code van Dan Brown en toen hadden we meteen de wind in de rug. Geluk wil ik het niet noemen, maar het toeval heeft wel een handje geholpen. Inmiddels is DaVinci Yachts in handen van Erik van Veen en die bouwt het bedrijf in Heeg verder uit met meer modellen.”

Wereldwijd

DaVinci’s varen vooral in Nederland en het veroveren van de thuismarkt met een nieuw type motorboot met retro-uitstraling was gelukt. Maar wat Rachel en Steven betreft was het daarna tijd voor een internationaal avontuur. Rachel: “Steven en ik hebben elkaar leren kennen in de Vauriën, waarin we fanatiek wedstrijden zeilden. We zijn meer zeilers dan surfers of motorbootvaarders.

De ene na de andere werf begon zeiljachten te bouwen die groter en groter werden. Vijftig voet was niets meer, terwijl het gebruik van boten zo’n tien jaar geleden behoorlijk veranderde. Vroeger had je een zeilboot en daar bracht je al je vrije tijd op door. Elk weekend en elke vakantie ging je met de boot op pad. Nu willen mensen veel meer afwisseling in vrijetijdsbesteding. Daarnaast krijg je pubers met geen stok elk weekend aan boord en mannen willen over het algemeen vaker zeilen dan vrouwen. Een zeilboot waarmee je kan solozeilen met veel buitenruimte en de mogelijkheid om er af en toe een nacht op door te brengen, daar kwam vraag naar. Inmiddels weten we dat zo’n zeiljacht een dagzeiler heet.”

“Als we dan toch een zeilboot gingen maken, dan maar meteen een heel mooie,” gaat Steven verder. “Ik ging mijn droom achterna en ben een zeilboot gaan schetsen die ikzelf heel erg mooi vind. Ik hoopte dat anderen er dan ook zo over zouden denken. Ik wilde een zeiljacht met klassieke lijnen, maar ook eigentijds en uitgerust met de modernste technieken. De lijn van de boot moest internationaal in de smaak vallen en door iedereen worden gewaardeerd. Een klassieke lepelboeg, overhangende kont en zeer subtiele spiegel werden de uitgangspunten. Het moest een echte zeilboot worden, zonder concessies.

De kuip en kleine roef kwamen in het midden van de boot, omdat daar ook de grootste breedte is en dus de meeste ruimte. Het moest een buitenboot zijn met alles onder handbereik van de stuurman.” Met deze ideeën en schetsen zochten Steven en Rachel contact met Gerard Dijkstra. “In de bijeenkomst met het team stond Gerard Dijkstra op een gegeven moment op en liep weg,” vertelt Steven. “Een paar minuten later kwam hij terug met een boekje. Hij sloeg het open en zei: ‘Bedoel je dit?’. Het was precies wat Boersma bedoelde: een J-Class, maar dan in mini-uitvoering.

Eagle zeiljachten

De naam van het nieuwe bedrijf was een logische opvolger voor DaVinci: Leonardo Yachts. Dat bedrijf maakt jachten met de naam Eagle in drie modellen, terwijl een vierde model net van de tekentafel van Hoek Design is gekomen. Dat wordt een enorme 70-voeter. Een Eagle zou zo uit een boek over de historie van de America’s Cup gestapt kunnen zijn met z’n J Class uiterlijk. Hij doet ook wel een beetje aan een 8 Meter denken, voor je gevoel vaart hij al sinds het Interbellum rond.

“Het is geen allemansvriend,” meent Steven Boersma, “maar wel een boot die (bijna) iedereen mooi vindt, wereldwijd, dankzij de tijdloze lijnen.” En omdat Steven een boot wilde die een internationaal publiek zou aanspreken, paste een arend daar als beeldmerk goed bij. “Juist Amerikanen voelen verbondenheid met hun Eagle.”

Zou dat een reden kunnen zijn voor het in verhouding grote aantal bestellingen uit de VS? Wat zeker ook meespeelt is dat er in Noord-Amerika nog een groot aantal liefhebbers van klassieke lijnen zijn, er bestaan daar meerdere werven die op die behoefte inspelen. Maar Leonardo Yachts geeft daarnaast een moderne draai aan de Eagles mee.

Goede mix

“Het was best lastig om de goede mix te vinden tussen klassiek en eigentijds,” legt Rachel uit. “Zeiltechnisch moest het een uiterst modern jacht zijn met alle vallen op één centrale lier en dan ook nog elektrisch te bedienen. Ook de schoten zijn elektrisch aan te halen en te vieren, en komen allemaal uit bij de stuurman. Het interieur moest licht zijn, de bekleding eveneens, maar het potdeksel van de kuip is juist van hoogglans mahonie, zeer klassiek. En de rompvorm past bij een rijke zeiltraditie.” Steven: “De Eagles zeilen fantastisch. Ze liggen prachtig op het roer, zijn stabiel en bieden comfort. We organiseren proefvaarten op Mallorca, maar in veel gevallen zijn proefvaarten niet eens nodig. De afgelopen acht jaar hebben we zeventig boten verkocht. De laatste paar jaar komt dat neer op een Eagle per maand. Eigenaren wonen in Europa, in de VS, Brazilië en Australië.” Hoewel het duidelijk is dat een Eagle voor de echte zeilliefhebber is, is er sprake van een wel heel opmerkelijk verkoopfeit: volgens Boersma bestelt zeventig procent van zijn klanten ongezien een boot, maar puur op basis van foto’s op de website of het Instagramaccount. “De doelgroep is divers. Sommige eigenaren hebben echt grote jachten gehad en willen nu iets kleiners. Anderen geven zichzelf een Eagle cadeau omdat zij willen blijven zeilen, maar de rest van het gezin niet.”

“Een dame uit Australië had op haar vijftigste leren zeilen en voer vooral in een Laser,” vertelt Rachel. “Op haar zeventigste werd de Laser toch wat te sportief en heeft ze voor zichzelf een Eagle 44 gekocht. Een andere dame, uit Spanje, maar ook al op leeftijd, bezocht ons in Mallorca. Zij wil zo lang mogelijk zelfstandig blijven varen. Het bedieningsgemak, de schoonheid en de mogelijkheid solo te kunnen zeilen met een Eagle, hebben ervoor gezorgd dat zij overstag ging.”

Vader en Zoon

In Spiegel der Zeilvaart 2022.6 sprak Klaas met (schoon)vader Karel Boersma over de verlengde Boemerang Jan van Hout, zijn eerste boot, én over zijn visie op ondernemen in het buitenland. Volgens Karel bestaat ondernemen uit: problemen overwinnen, volhouden en blijven geloven in jezelf. Zoon Steven ziet het anders: ‘Van mijn liefde voor boten wilde ik mijn werk maken, dat is mijn droom, daarom doe ik wat ik doe. Ondernemen zien als problemen overwinnen, vind ik te zwaar. Je passie volgen, dat maakt werk juist leuk. Ook het avontuur drijft mij. Ik ben altijd nieuwsgierig naar wat er gaat komen. Ik ben niet bang voor het nieuwe, integendeel, ik kijk er met verlangen naar uit. Volhouden, doorzetten en blijven geloven in jezelf, dat ben ik met mijn vader eens. Dat is noodzakelijk in een wereld waar iedereen je altijd van je pad wil afbrengen. Wij volgen nu de vrije vlucht van de Eagle.’ 

Een klassieker ontwerpen

Ontwerper achter de Eagles is Hoek Design (en Dykstra NA voor de 44). Eagles zijn er in 38, 44, 54 en 70 voet. Ruurt Meulemans van Hoek Design vertelt: ‘Leonardo Yachts benaderde ons in eerste instantie voor het ontwerp van de nieuwe Eagle 54. De belangrijkste uitgangspunten voor dit ontwerp waren mooie lijnen, laag vrijboord, mooie zeeg en lange overhangen met een spiegel die vanuit iedere hoek bloedmooi oogt. De prestaties en de balans op het roer moesten optimaal zijn voor het gevoel op stap te zijn met een dagzeiler; snel, responsief en zeer goed in balans om makkelijk te varen in verschillende windcondities.

De dek-layout is zo uitgevoerd dat alles eenvoudig te bedienen is met weinig bemanning. Alle lijnen zijn onderdeks weggewerkt en vanuit de kuip te bedienen en dat geeft weer een ‘clean, modern look’. Daarnaast moest de kuip zeer ruim en diep zijn voor zowel een comfortabele zit tijdens het zeilen als voor anker.’

Voor het interieur werd gekozen voor een New England styling, dat geeft een lichte, ruimtelijke sfeer. De indeling biedt daarnaast ook de mogelijkheid voor een wat langer verblijf aan boord.

In dezelfde filosofie werd een paar jaar later een kleinere Eagle 38 ontwikkeld. Ook hierop een kleine opbouw die toch nog redelijk wat interieur biedt. Vooral de kuip is erg ruim en comfortabel diep voor dit formaat dagzeiler. Wederom lukte het een snelle dagzeiler te tekenen die makkelijk te zeilen is met beperkte bemanning, maar die in een wedstrijdje, voorzien van een gennaker, verrassende snelheden kan behalen. Door de vinkiel-spaderoer-combinatie is ook dit model goed in balans en makkelijk te manoeuvreren. De overtreffende trap is het ontwerp voor een Eagle 70-voeter. Dit keer is er sprake van een interieurindeling voor offshore tochten en dus ook een langer verblijf aan boord; er zijn twee gastenhutten en een eigenaarshut voorin. Ook nu zijn tijdloze, elegante, slanke lijnen met lange overhangen gecombineerd met moderne techniek. Door voor de romp en tuigage moderne materialen te gebruiken kan het gewicht toch laag blijven waardoor het een snelle zeiler wordt. 

Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift Spiegel der Zeilvaart, nummer 7 2022. Wil je meer weten over hét tijdschrift over klassieke schepen, kijk dan op spiegelderzeilvaart.nl