Annelinde Mulder en haar vriend Jan hebben net een zeilboot gekocht om op te wonen. De aankoop bleek nog een heel proces, met name de motor was een heikel punt. Lees hierover in het vorige verhaal van Annelinde! Nu ze eigenaar zijn van Wilson, een Nelson 46, begint het avontuur echt. De eerste grote klus: een nieuwe motor!

Aan de slag

Het is half november 2020 en we gaan eindelijk echt aan de slag! Met Wilson op de kant in Amsterdam Noord kunnen we het onderwaterschip onder handen nemen. We behandelen de open geschuurde plekken waar wat osmose inzit met epoxy plamuur. Even een nachtje laten drogen en de volgende dag opschuren. We ontvetten het onderwaterschip met een doek als voorbehandeling voor de verf en dan kan de antifouling er op. Uiteraard hoort er bij guur novemberweer ook regen, dus tussen de buien door schilderen we de boot. We behandelen eerst de kale epoxy plekken, die krijgen een extra laagje verf. Vervolgens rennen we naar binnen om de volgende bui af te wachten.

Zodra het droog is zetten we muziek op en gaan we aan de slag. Met mijn 1,65m kan ik goed de kiel doen en de lage stukken, Jan plakt met zijn bijna 2 meter de waterlijn af en schildert alles aan de bovenkant. Zo hebben we het werk eerlijk verdeeld. Na een hele middag werken zijn we tegen zonsondergang klaar en ruimen we met het laatste daglicht onze spullen op. Morgen weer een dag en smeren we de tweede laag er op. Ook de waterlijn krijgt een nieuw likje verf, dit was het laatste klusje op de kant en we maken een afspraak dat ze vrijdag weer in het water kan.

Overwogen besluit voor de motor

In de tussentijd hebben we een klein onderzoek uitgevoerd. Zoals eerder verteld hebben we met veel mensen gepraat en zijn we tot het besluit gekomen dat er een nieuwe motor moet komen. Maar hoe kom je tot zo’n besluit? Ik probeer je mee te nemen in onze situatie. Let wel op, dit is hoe wij het hebben aangepakt, ik denk dat elke situatie anders is en dat er dus ook verschillende uitkomsten mogelijk zijn.

Kort gezegd hebben we drie opties:

1. Huidige motor (Mercedes OM616 vermoedelijk 40 jaar oud) reviseren
2. Vervangen voor een gereviseerd motorblok
3. Vervangen voor een nieuwe motor

We willen sowieso een andere motor in het schip plaatsen. De monteur kan namelijk geen garanties geven op een revisie. Want hoe lang ben je dan nog bezig? We hebben er inmiddels 7 maanden op zitten en het vertrouwen is weg, een stukje gevoel wat moeilijk uit te leggen is.

Die knoop was dus snel doorgehakt. Maar dan, waar ga je dan voor. We hebben een aantal offertes voor gereviseerde motorblokken opgevraagd bij verschillende revisie bedrijven. Als je via Google zoekt krijg je genoeg hits in de buurt van Amsterdam. De monteur bij de werf hebben we ook om advies gevraagd.

Bij het opvragen van offertes moet je natuurlijk opgeven wat voor soort motor je wilt. Welk type en hoeveel pk moet hij hebben? Een veel gebruikte stelregel, horen we van bedrijven om ons heen, is 5pk per ton waterverplaatsing . Wilson weegt 14 ton, dus 14 x 5 = 70pk. Zelf vinden we dat wat overdreven en we proberen ons gevoel te onderbouwen. Kees, de vorige eigenaar heeft met de motor gevaren voor de refit, hij gaf aan dat de huidige 65pk volgens hem voldoende was voor Wilson. Daarnaast is het belangrijk om een motor goed te kunnen belasten. 

Nadat we een aantal offertes hebben ontvangen begon het grote geregel, want hoe krijg je het schip op die locatie, kunnen we deze daar laten liggen of komt de monteur op onze locatie klussen? Wat betekent dat voor de werf waar we nu liggen, moeten we dan commissie afdragen?

Allemaal zaken waar we navraag naar hebben gedaan. Ook was de ene revisie de andere niet. De meeste bedrijven reviseren alleen het motorblok, daarbij moet je bedenken dat de startmotor en het koelsysteem niet standaard worden vervangen, is dit niet iets wat we ook moeten doen? En wat betekent dit dan voor de kosten? Ook worden we vaak gewaarschuwd voor het ‘verviseren’, dan wordt de motor aan de buitenkant schoongemaakt en spuiten ze hem over. Hij ziet er dan weer als nieuw uit, of er daadwerkelijk iets gebeurd is weet je niet.

We hebben via via met verschillende mensen gesproken die een nieuwe motor hebben laten inbouwen, we hebben ze uitgehoord over hun ervaringen. Dat is voor mij het meest waardevol geweest. We konden zo een goed overwogen besluit nemen.

Onze keuze is uiteindelijk gevallen op een nieuwe motor, de puzzelstukjes vielen opeens in elkaar. Als we dan toch geld aan het uitgeven zijn, waarom dan niet nieuw?

Onze wensen bij een nieuwe motor waren zo weinig mogelijk elektronica, simpel in onderhoud en overal ter wereld verkrijgbare onderdelen. De Solé mini 62 kwam daarbij prijstechnisch het beste uit de bus. Toen Menno, de monteur op de haven, ook nog eens aangaf dat hij de motor binnen 2 werkdagen in zijn werkplaats kon hebben staan waren we verkocht. “Wanneer wil je dat ik begin?” Was de vraag. We vielen van onze stoel, we hoeven dus niet moeilijk te doen? De motor is er echt binnen 2 dagen? En je hebt ook nog eens tijd?! Deal. Nouja, bijna deal, Jan moest nog even een weekje werken op een prachtige winterzeiltocht op het wad met tjalk Overwinning.

Mocht je de ‘3 op reis’ winterzeilen special hebben gemist, zeker een aanrader terug te kijken, er zijn 3 prachtige afleveringen gemaakt over onze mooie Waddenzee: https://www.goudenvloot.nl/3-op-reis-zeilen-langs-de-wadden-met-de-overwinning/ 

Hoeveel kost dat?

In de volgorde goedkoop naar duur: eigen blok laten reviseren, gereviseerd blok in laten bouwen, nieuwe motor in laten bouwen. Dat is redelijk voor de hand liggend. De revisie prijzen zijn echter moeilijk in kaart te brengen, wij hebben offertes ontvangen variërend tussen de 3.000 en 8.000 euro. Hier zaten veel mitsen en maren aan zoals ik al beschreef. Voor een nieuwe motor in een schip van ons formaat moet je rekening houden met bedragen tussen de 10.000 en 20.000 euro. Afhankelijk van jouw wensen en voorbereiding kan dit uiteen lopen.

Het is een hoop geld, maar terugkijkend naar hoeveel plezier we er nu, een jaar later, al van hebben gehad, was dit het dubbel en dwars waard. En dan hebben we nog maar net de eerste 100 uur op de teller staan.

Nieuwe motor!

Oude er uit, nieuwe er in. Easy as that, right? Haha right. Op 30 november zijn we begonnen aan de klus. Omdat de motor in het midden van het schip ligt en Wilson een middenkuip heeft, kunnen we onze kuipvloer los schroeven en zo de motor er makkelijk uit takelen. Het plan is daarom als volgt, kuipvloer er uit, samen met Menno de motor los schroeven, oude motor er uit takelen. Even de bilge schoonmaken en schilderen en nu we hier toch bezig zijn hangen we gelijk een nieuwe boiler op. Daarna kan de nieuwe motor er in.

De klus was zeer intensief, elke vrije dag en vrije avond waren we bij de boot om te helpen. We hadden afgesproken zelf de kuipvloer los te maken en de bilge schoon te maken en te schilderen. Er moesten nog een aantal aanpassingen gedaan worden aan de nieuwe motor voordat deze in de boot kon.

De kuipvloer was een pain in the ass, naast dat er schroeven inzaten, was de vloer met een laagje sikaflex aan elkaar geplakt. Een hele dag bikken en zagen verder is het met een krik gelukt de vloer los te krijgen. De volgende ochtend sleutelde de monteur samen met Jan de motor er zo uit, eind van de ochtend stond ze al op de kant. En toen begon het grote schoonmaken.

In de bilge zit 40 jaar aan opgehoopte smeer, olie, rotzooi, water en andere dingen. Omdat we het water niet zomaar kunnen afpompen naar buiten hebben we een waterstofzuiger gebruikt. Emmer voor emmer scheppen we de bilge leeg. Daarna met een borstel, zeep en water boenen. Even afspuiten en de emmers water vermengd met olie één voor één de boot uit tillen naar de zinkput op de kant.

We kwamen er al achter dat de ballast onder de motor voor een gedeelte los lag. Het leek erop alsof deze later was toegevoegd. Tussen de motorsteunen in is de bak waar de ballast zich bevond inmiddels vergaan. De ballast bestond uit kleine lood balletjes en die lagen inmiddels in de hele machinekamer. We hebben de ballast uit de machinekamer gehaald en in verschillende emmers gestopt om ze later in handzame pakketjes van 15 kg te kunnen verdelen. Zo kunnen we de ballast naar achteren in het schip verplaatsen.

Dit was een zeer vies klusje. De bak was nogal vies en de ballast zat onder vet en smeer. Je begrijpt, hierna was het weer boenen, schrobben en afspoelen. Nadat we eindelijk tevreden waren hebben we de hele machinekamer ontvet, 6 bussen remreiniger en een halve liter Dasty zijn erdoorheen gegaan. “Zo, als dat nog vet is weet ik het ook niet meer”, zei Jan aan het eind van de avond. Moe en voldaan gaan we naar huis, de volgende dag kunnen we schilderen. We hebben gekozen voor een twee componenten pantser coat, oersterk, want deze klus willen we niet perse binnenkort nog een keer doen.

Het besef zinkt in

En dan is het zo ver, 7 december wordt de nieuwe motor in het motorruim getakeld en twee dagen later maken we al een proefvaart! Wat zijn we blij met onze keuze, de nieuwe motor paste precies op de huidige motorsteun, een zwaarder model zou niet gepast hebben. Onvoorziene werkzaamheden bleven daarom uit en in 1,5 week is het gefixt, we flikken het gewoon. Ze doet het!

En dan komt opeens het besef, we zijn eindelijk van al het gezeur af, hebben de overdracht gedaan, Wilson is van ons en dat nog voor de jaarwisseling. Zouden we dan toch nog Oud en Nieuw kunnen vieren op Terschelling?

Binnenkort het vervolg van de avonturen van Annelinde en Jan met de nieuwe motor. Kun je niet wachten, volg het stel dan op Instagram waar ze verhalen delen over hun bootleven: @Sailing Wilson.