In het voorjaar van 2020 zijn Angelien en Eugene Motzheim gestopt met werken en sindsdien zeilen ze fulltime op hun nieuwe schip Move On, welke ze in 2015 hebben aangeschaft. Voor 2021 staan er mooie zeilplannen op de agenda. Erg leuk om deze bevlogen zeilers in de spotlight te hebben.

Hoe oud waren jullie toen je voor het eerste besefte dat zeilen echt jullie passie zou gaan worden en waarom?

Angelien: “Toen ik een jaar of 9 was mocht ik een weekeinde met onze buren mee naar Wanneperveen, waar ze een caravan hadden. De buren op deze camping, hadden een open zeilboot en wij mochten mee zeilen. Ik vond het echt geweldig! Later ben ik met school nog wel eens op zeilkamp geweest, een dagje punterzeilen met studiegenoten, dat soort werk. In 1981 ben ik fanatiek gaan windsurfen, maar echt verkocht was ik toen ik voor het eerst met Eugene meeging op de Aldebaran van zijn ouders.”

Eugene: “Ik was een jaar of zeven toen mijn ouders op een mooie dag een caravan en een blauwe Flying Arrow Schakel kochten. Het spul stond in Wyckel aan het Slotermeer. Dat het mijn passie zou worden, daar heb ik nooit bij stilgestaan, het hoorde vanaf toen gewoon bij het leven. Na drie jaar werden de caravan en de Schakel verruild voor een Aldebaran waar ik vanaf mijn 18^e zelf mee op pad mocht. Daarna is het nooit meer goed gekomen. Angelien ontmoette ik op de surfplas ergens in 1982, zodoende wist ik zeker dat ze niet bang voor water was, want ja, dat blijft natuurlijk wel een risico voor de verliefde zeiler.”

Wat voor boot hebben jullie en is dit jullie droomschip?

We hebben sinds 2015 een Jonmeri 40 en ja, dat is ons droomschip. Ergens in 1986 of zo, stonden we samen in de Pekelharinghaven in Medemblik en zagen daar een Jonmeri liggen. Ik denk dat het Heavy Lady was en ik deelde Angelien tussen neus en lippen door mede dat ik ooit zo’n schip wilde hebben. Zo mooi! Maar eigenlijk was de 470 die we samen voeren eind jaren ’80 ook al ons droomschip. Zo’n kajuitjacht, het blijft natuurlijk wel een kolos.

Welke aanpassing zouden jullie graag nog doen aan jullie boot?

We zijn eigenlijk wel een beetje klaar met aanpassen, letterlijk en figuurlijk. Ons schip is van 1982 met ongeveer 45.000 zeemijlen in het zog. Daarom hebben we het afgelopen jaar het nog oorspronkelijke teakdek, het complete tuig en de navigatieuitrusting vervangen. Wat we nog op het lijstje hebben is een nieuwe motor, die moet de komende jaren nog wel eens vervangen worden.

Op dit moment liggen we in Workum en al pratende met de werf hier hebben we besloten om dat maar nu te doen. Liever hier dan straks ergens ver van huis op jacht te moeten naar een onderdeel dat niet meer leverbaar blijkt te zijn. Dus in januari worden de motor en de accus vervangen. Als dat klaar is gaan we gewoon verder met de standaard kluslijst die iedereen heeft, uiteindelijk gaat alles op een boot immers stuk.

Wat is de naam van de boot, en heeft deze nog een speciale betekenis?

Ons schip heet Move On, die naam vat samen wat we allemaal overdachten toen we het schip hadden gekocht. Er brak voor ons een nieuwe tijd aan, namelijk zeilen zonder de kinderen, het schip ging verder met een nieuwe eigenaar, we zijn zelf ook wel wat ongedurig en we wilden een koppeling met Zweden. Tijdens een autorit hoorde ik (Eugene) opeens het Abba-lied “Move On” op de radio, dus toen was het zomaar klaar.

Hoeveel dagen per jaar zijn jullie aan boord?

Sinds 1 april wonen we permanent aan boord, dus dat maakt 365 dagen en soms 366.

Wat is de allermooiste ankerplek of haven waar jullie zijn geweest en waarom is deze plek jullie zo bijgebleven?

De mooiste ankerplek tot nu toe is Hjältön, een baaitje ten noorden van Orust. Voor ons maar een uurtje van huis, met bos en een strandje. In voor- en najaar lig je er helemaal alleen. Onze mooiste haven is Lilla Kornö, niet veel meer dan een gat in een granieten eilandje, ten westen van Lysekil. Maar we hopen natuurlijk in de komende jaren nieuwe favorieten te krijgen.

Wat is het mooiste vaargebied waar jullie ooit hebben gevaren?

Tot dusver is dat ons eigen Bohuslän, de westkust van Zweden. De Noorse zuidkust is een goede tweede. De Waddenzee heeft een eigen plek want die is uniek. En nu we dan weer eens door Friesland kunnen fietsen zien we ook hoe verschrikkelijk mooi de meren toch eigenlijk zijn. Maar ook dit rijtje gaat waarschijnlijk veranderen in de komende tijd.

Hebben jullie nog plannen voor een droomreis? 

Die plannen zijn we al aan het uitvoeren. Maar binnen het plan hebben we natuurlijk wel droombestemmingen. Afgelopen jaar hadden we naar Noordkaap en Lofoten gewild, maar dat feest ging vanwege corona niet door. Op dit moment varen we in Nederland, om familie en vrienden wat vaker te kunnen zien. Komend voorjaar eerst langs Orust om de kinderen te treffen en daarna hopelijk wel naar de Noordkaap, mits Noorwegen voor ons van het Corona-slot gaat. Wij hebben de Zweedse nationaliteit en mogen daarom Noorwegen nog steeds niet in. Eind volgend jaar willen we meer in de buurt van Spanje zijn, het is hier namelijk wel erg waterkoud!

Verder willen we nog rond Engeland, de Azoren en naar de VS, langs de Intracoastal Waterway naar Newfoundland en langs IJsland, eigenlijk moeten we ook nog eens in de Med gaan kijken… Plannen genoeg, maar we hebben alle tijd, dus we zien wel hoe het komt. Wat niet op de lijst staat is rond de wereld; is ons veel te warm overal.

Hebben jullie een product aan boord, dat je maar bij weinig zeilers zal aantreffen, maar die voor jullie echt helemaal top is?

We hebben wel meerdere van die producten. Behalve zeilers zijn we ook wielrenners dus we hebben allebei een volbloed racefiets aan boord, daarmee wordt onze wereld in elke haven een heel stuk groter. En een dierbare kameraad is onze kleine draagbare elektrische heteluchtoven uit een kampeerwinkel, waarin je net als thuis wat dan ook kunt bakken. Niet ongewoon maar wel erg gezellig aan boord is onze poes Saga, die ons elke avond te kooi stuurt en dan onmiddellijk op onze voeten gaat liggen.

Hebben jullie nog een gouden tip aan de lezers van Zeilwereld?

Vergeet het woord pensioenleeftijd! Voor ons zou dit pas over een jaar of 10 zijn, dat moet omdat het zo hoort, zong het Klein Orkest ooit. Daar gaan we dus niet op wachten. We kennen inmiddels te veel mensen die de eindstreep nooit haalden, waaronder Eugenes  vader, die ook een fervent zeiler was. Toegeven, het is niet voor iedereen weggelegd, maar miljonair hoef je er ook niet voor te zijn. Maak maar eens een nauwkeurige calculatie van wat een leven “met alleen de boot” zou kosten. Dus zonder huis en auto’s, een iets eenvoudiger leven en er kan al veel meer dan je denkt.

En wat wij inmiddels hebben gemerkt: het is niet alleen maar het lekker steeds op de boot zijn, dat zo fantastisch is. Het grootste goed blijkt voor ons te zijn: het hebben van alle tijd. Dat heeft een groter effect dan we ooit hadden kunnen denken.

Volg move on

Voor wie wat meer wil weten over ons doen en laten en onze boot. We hebben een hele simpele tweetalige blog: sailingmoveon.home.blog.

Ook zeiler in de spotlight worden?

Ben jij net als spotlight Angelien en Eugene gek op zeilen en wil je ook eens op deze plek in de spotlight staan? Of ken je een zeiler die best een in de spotlight mag komen? Stuur jouw contactgegevens naar redactie@zeilwereld.nl, of vul het formulier onder deze link in.

Andere spotlight artikelen lezen op Zeilwereld? Kijk op deze pagina!