Vakantie in de Spaanse Ria’s: Vilagarcía-Cíes

Prachtige stranden, heerlijk weer, verfrissend water en gelijkgestemde zeilers. Dat vind je allemaal in de Spaanse Ria's. Riemer en Aranka pakten het vliegtuig voor een snelcursus ontspannen 'op z'n vertrekkers'. In dit deel zeilen ze van Vilagarcía naar het beroemde eiland Cíes.

Door Riemer Witteveen | 12 augustus 2020

Pobra Galicia

Vakantie in de Spaanse Ria’s: Vilagarcía-Cíes

Door Riemer Witteveen | 12 augustus 2020

Advertentie

De Spaanse Ria’s zijn nieuw voor me. Ik heb er veel over gehoord, maar verder dan ‘een soort Spaanse fjorden gecombineerd met Caribische stranden’ komt mijn lekenbeschrijving niet. Toch laat zelfs die beschrijving mijn zeilersbloed sneller stromen. Na twee vluchten, een bus- en een treinreis stappen we uit op Vilagarcía de Arousa. Rik staat al op ons te wachten. “Welkom in Spanje. Honger?”

Tapas

“Willen jullie écht zo veel?” vraagt de serveerster ons verschrikt. Het ongeloof in haar ogen doet ons even twijfelen, maar we zetten door. Al bij het lezen van de kaart krijgen onze speekselklieren een kick-start en natuurlijk moeten we op deze eerste avond in het Spaanse ondervinden of de tapas zelf ook zo lekker zijn. Na een half uur worden twee tafeltjes helemaal volgezet met grote borden eten. Inktvis, chorizo, mosselen en ook de ‘piementos de padrón’ ontbreken niet. De Sangría waarmee we begonnen vervangen we voor een koude Estrella Galicia, het meest gedronken bier in deze omgeving, en met z’n drieën vallen we hongerig aan.

Aan heerlijk eten geen gebrek in Galicië

Toetje?

De zon werpt inmiddels zijn laatste stralen over de haven. We hangen slap in onze stoelen en staren twijfelachtig naar de borden waar nog best wat op ligt. “Kom op!” spoort Rik me aan, maar ik kan niet meer. Aranka schudt haar gloeiende hoofd. Die zit vol. Na een korte doch overtuigende monoloog over voedselverspilling prikt mijn vork dan toch de laatste restjes op. De serveerster verschijnt hoopvol aan onze tafel. Of we nog een toetje willen. “No, gracias. La cuenta por favor?”

Dobberzeilen

In de ochtend is er amper wind. De zeilen staan vlot en met twee knoop kruisen we tussen de mosselvlotten door. Rik stelt een strandje voor, een uurtje verderop. “Dit is een rustige Ria en er is daar voldoende schaduw, maar amper mensen.” Klinkt goed. Al dobberzeilend kachelen we richting het strandje. We zien niemand en het vooruitzicht om op een privéstrandje in de schaduw te liggen, te snorkelen in het heldere, verfrissende water, geeft ons allemaal een vakantiegevoel van jewelste. Als de haak eenmaal ingegraven is springen we in de kleine dinghy en roeien we richting het strand.

In de schaduw is het prima vertoeven op het strandje nabij Pobra

We eten wat, lezen wat, praten wat en snorkelen wat. Niks moet. De Spaanse worst en de brie zijn een prima duo. Dat het brood niet helemaal vers meer is, vergeten we gemakkelijk.

De zon zakt rap en als het anker de bodem raakt zijn we moe van het nietsdoen

Tussen de mosselvlotten

Als het zand onder onze konten begint te vervelen en de biertjes op zijn, besluiten we verder te gaan. “Zo’n twee mijl verderop is een prima ankerplekje voor de nacht,” vertelt Rik. Wij zijn snel om en de genua trekt ons met Spaanse precisie zo langzaam mogelijk voort, tussen de mosselvlotten door naar Illa de Arousa. De zon zakt rap en als het anker de bodem raakt zijn we moe van het nietsdoen. Een cocktail op het strand kan er nog wel vanaf vinden Aranka en ik. Rik blijft aan boord en zoekt alvast z’n kooi op. Met twee heerlijke cocktails in de mik lopen we terug richting onze ankerplek. De dinghy ligt hoog en droog op ons te wachten, klaar om ons over te zetten.

De dinghy ligt hoog en droog te wachten

De Atlantische Oceaan op

In de ochtend staat er nog een leuk briesje. Maar we ontbijten op vakantie-tempo en anders dan onze magen, laten de zeilen zich niet makkelijk vullen. We koersen op Praia de Area Grande aan om daar even te zwemmen en op meer wind te wachten. De snelheid zakt langzaam onder de inmiddels geaccepteerde twee knopen. “Wat doen we,” vraag ik Rik. “Plof bij?” Rik knikt instemmend en start de Italiaanse diesel.

Nog geen kwartier later zijn we uit de luwte van Illa de Sálvora en voelen we een briesje vanaf de Atlantische Oceaan. Plof uit, zeilen omhoog. Windvaan erin. Als ik op de plotter kijk zie ik dat we afkoersen op Guyana. Hoe zou het weer daar nu zijn? Kun je daar ook goed zwemmen? Helaas. Op wat blikvoer, pasta, rijst, twee bananen, drie appels, wat koekjes en mueslirepen alleen gaan we dat niet halen.

We naderen Cíes. De kustlijn is indrukwekkend.

Ons of Cíes

Drie knopen is meer dan genoeg. De deining van de grote oceaan is even wennen, maar net zo goed heerlijk. De windvaan doet z’n best en we koersen op het eiland Ons aan, om daar te overnachten. “We kunnen ook meteen door naar Cíes,” oppert Rik. Het eiland is beroemd om z’n mooie stranden en hét doel van deze kleine vakantie. Hoewel Ons ook mooi schijnt te zijn, stemmen we allemaal in. Tegen etenstijd liggen we bij het strand voor anker en zien we hoe de kades vol staan met dagjesmensen wachtend op de veerboten die af en aan varen om ze terug te brengen naar Vigo. Als de rust op het eiland rond een uur of acht is teruggekeerd, beginnen we aan de home-made tapas.

We doen de eerste avond dunnetjes over.

Na het eten ben ik er klaar mee en spring ik overboord. Het water is fris en schoon en met het zout scrub ik het zweet van de dag van me af. In een mum van tijd ben ik droog en tot half twee in de nacht bomen we door over het leven. De deining wiegt ons zachtjes in een diepe slaap.

De zonsondergang op Cíes is magisch

Deel twee van de ontdekkingstocht in de Spaanse Ria’s lees je hier op Zeilwereld.

Lees meer zoals dit:

Riemer Witteveen zeilt zelf het liefst solo of shorthanded. Interviews en verhalen met zeilers blijven uit zijn pen stromen. Met zijn videoskills en zijn liefde voor zeilen zet hij zich in voor Zeilwereld.

Vond je dit mooi? Deel dit verhaal dan met je vrienden:

Laat een reactie achter





This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Schrijf je in op de nieuwsbrief

!
!
Terms and Conditions checkbox is required.
Something went wrong. Please check your entries and try again.

Uitgelicht:

Nieuw in Toerzeilen:

Laat een reactie achter





This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.