Dat het niet leuk zeilen is in windstilte, dat weten we allemaal. Maar het levert wel hele mooie plaatjes op, zo heeft de jury gemerkt bij de selectie van afgelopen maand. Het thema van de fotowedstrijd was windstil, en veel van jullie wisten mooie foto’s op te duiken van zeiltochtjes en wedstrijden met geen zuchtje wind. De jury, bestaand uit Klaas Wiersma en Eize Hoekstra, heeft de winnaar gekozen.

De winnaar – Wietske van Soest

Eize:
“Behoorlijk windstil bij 12Voetsjollen wedstrijd. Weinig zon ook, dus wat grijs weer. Persoonlijk vind ik dit een leuke foto. Aan de linkerkant mooi het zeil van de 666 als voorgrond, aan de rechterkant een boogje jollen. Hoofdonderwerp ligt mooi op 1/3 van onder en links en mooie reflecties over het water, beeld is mooi gevuld. Ik hou er wel van.”

“Met wat eenvoudige nabewerking had de foto wat sprankelender gemaakt kunnen worden, maar het kan een keuze zijn om dat niet te doen zodat het grauwe weer duidelijk zichtbaar is.”

Klaas:
“Leuke foto. De twaalfvoetsjollen komen terug van het water omdat er geen wind is. We zien vier boten in een vrolijk, pakkend perspectief. Wat het beeld zo goed maakt is dat het op meerdere plaatsen voldoet aan de verwachting van de kijker.”

Dopamine

“Wie een foto bekijkt, schiet met z’n blik in een fractie van een seconde over het beeld op zoek naar herkenningspunten en sturing. Vliegensvlug worden bijvoorbeeld de snijpunten van de derden-vlakverdeling gecheckt: is daar het hoofdonderwerp? Is er een mens in beeld? Is er een verhaal? Zien we een bepaalde gezichtsuitdrukking?”

“Elke keer als er in deze milliseconde een van deze vragen bevestigd wordt beantwoord, komt er in de hersenen een beetje dopamine vrij, het gelukshormoon. Je krijgt onwillekeurig een goed gevoel bij een bepaalde foto.”

“Hier wordt onze blik naar het voorste bootje geleid. Doordat de achterste boot onscherp is en door het overlappen. Geen twijfel, het gaat om de zeiler. Die vinden we bovendien op het snijpunt van de derde-lijnen. We zien het hoofd en ook nog de ogen en een gezichtsuitdrukking. Pats, ’goeie foto’ denk je, dankzij de dopamine.”

“Over het zeil van de 666 ben ik het niet met Eize eens. Zonder dat zeil, met alleen de houten rompjes vind ik de foto veel beter. Beetje bijsnijden dus, als je het mij vraagt.”

Eize:

“Ik begrijp wat je bedoelt met dat bijsnijden, maar dat zeiltje vind ik toch wel wat toevoegen. De giek en het stukje ruit zou ik zelf wel wegsnijden.”

“Bijsnijden is (naast het recht zetten van de horizon) een actie die ik op bijna elke foto doe. Op het water is het vaak heel lastig om het beeld direct goed te plaatsen, vooral omdat ik in een wiebelende boot zit. Door wat meer ruimte te laten aan de randen (iets minder in te zoomen) hou je de mogelijkheid om achteraf de compositie iets aan te passen. Tip: experimenteer eens wat met het bijsnijden van foto’s, het is heel leerzaam en levert vaak heel verrassende resultaten op (wel even een kopie maken van de originele foto, zodat je de originele foto niet kwijt raakt).”

Het verhaal van Wietske

De foto voldoet naar mijn idee net niet aan het criterium ‘windstilte’, maar voor een zeilwedstrijd die met nauwelijks wind niet gestart kan worden, komt hij toch wel in de buurt

De foto is genomen op zondag 3 juni 2017 tijdens het 57e Pinksterevenement van de 12-voetsjollenklasse op De Kaag. Die ochtend begon met flinke mist. In de optrekkende nevel (waardoor helaas weinig flatteus licht) is een deel van de vloot – er waren dat jaar 48 deelnemers; de vloot wordt op zaterdagavond gesplitst in een Gold en en een Silvervloot – is op weg naar het startschip dat ligt te wachten op wind om positie te kunnen kiezen voor het uitleggen van de startlijn. De foto heb ik gemaakt vanaf het startschip met een redelijk hoog standpunt, hierdoor kijk je enigszins over de bootjes heen.

Runners up

Er waren ook een aantal foto’s die het net niet zijn geworden. De jury bespreekt deze foto’s hieronder in willekeurige volgorde.

Derk Wilten

Klaas:
“Prachtig beeld. De houten beschoeiing links leidt de kijker de foto in, naar het hoofdonderwerp de tjotter Grietsje. De meerkoeten aan de andere kant maken het geheel tot een schilderachtig plaatje. Bravo. De foto is inderdaad verre van scherp maar voor mij is dat geen probleem.”

Eize:
“Heerlijk rustiek beeld van een mooi klassiek houten scheepje in het Friese land. De vogels rechts zijn een mooie touch. Technisch is er wel wat op aan te merken, zowel qua compositie als qua scherpte en kleur. Maar dat laatste heeft wellicht te maken met de gebruikte camera. Boot staat erg in het midden, en daar hou ik niet zo van, beetje saai…”

Het verhaal van Derk

Poelenzwerf tocht Heeg/Oudega/Gaastmeer, 13 juni 2020. Twee tjotters , 2 vaders (48) en 2 zonen (11) die de liefde voor Friesland en “back to basics” samen in een mooi weekend beleven. Zeilen, bomen, jagen ,geen buitenboord motor, geen wifi, gewoon genieten.

Jan Piet de Wal

Eize:
“Als ik deze foto zie, dan krijg ik de indruk dat het een mooie plek is die het bezoeken waard is. Ik kan me zelfs voorstellen dat er kijkers zijn die denken ‘daar wil ik ook eens naar toe’.”

“Door iets verder in te zoomen (of te croppen) was het beeld wellicht wat rustiger geworden en had het nog meer recht gedaan aan de situatie (ik vind de linkerkant van de foto wat rommelig en afleiden van het echt krachtige deel van de foto rechts) en was de nadruk nog wat meer op de mooie mist gekomen.”

“Wel een mooie plaat, waarbij de maker bij het zien waarschijnlijk direct het gevoel weer heeft daar te zijn.”

Klaas:
“Ja, de bergen achter de ankerplaats in de mist geven een mooie tweede laag. En ook de oranje bal op de voorgrond heeft een belangrijke rol met z’n felle kleur.”

“Net als Eize zou ik ook zeggen dat de verdeling van de boten in het beeld wat sterker kan.”

Het verhaal van Jan Piet

Loch Feochan west Scotland nabij Oban. Om 5 uur in de ochtend is het licht en de nevel mooi. Vanwege het tij moeten we op tijd weg om in de nauwe toegang tot de Loch geen stroming meer te hebben. Dat lukt. Beter dan op de heenweg, iets te vroeg, 3 knopen stroom mee naar binnen was hard sturen.

De Loch wordt gemeden door veel locals, raden het af vanwege beruchte stroming, door anderen weer juist aangeraden omdat het zo’n mooie plek is. Ook de guide van de Clyde Cruising Club raadt de plek aan, dus dat moest onderzocht. De plek was weer een verademing na de drukte van Oban.

Schotland, een Sailors paradise.
In ons blog op deze pagina staat ook de foto

Joep Dirkx

Eize:
“Mooi schip op een windstil meer, met mooie reflectie over het water. Persoonlijk vind ik het jammer dat het schip in het midden van de foto staat. Ik had hem liever wat naar links gehad, zodat er ruimte was voor de beweging naar rechts.”

Klaas:
“In eerste instantie ben ik het met Eize eens en doet de compositie hier wat eenvoudig aan. Maar het beeld blijft bij me hangen. ‘Hij zou zo in een kroeg aan de muur kunnen hangen’, komt in me op. Het mooie is natuurlijk dat alle zeilen bij staan en er echt geen enkel zuchtje wind is. De foto is goed scherp. Het schip vaart naar ons toe onder een hoek van 45 graden wat het altijd goed doet op een foto. De reflectie in het water is mooi, versterkt ook weer het beeld van de stilte op het water. Op de boeg zien we een zeiler met een bolle rug, hij wacht. Het minuscule poppetje accentueert weer hoe groot de klipper is.”

Het verhaal van Joep

Fluisterzeilen: We glijden zachtjes op de stroom de spiegelgladde Blauwe Slenk in. Met ons op drijft deze prachtige driemaster. De stilte is hoorbaar. Ze zijn net als wij aan het fluisterzeilen.

Pieter Holtland

Eize:
“Mooie Hollandse lucht over het wad. Klaas is de Wad en droogval expert, ik heb dat zelf nog maar 1 keer mogen ervaren (en ik vond het geweldig!).”

“We hebben meer ‘droogval’ foto’s gezien en daar zaten mooiere luchten bij dan deze. Waarom deze me meer aanspreekt dan de anderen is dat (een deel van) het schip er bij op staat en niet alleen een stukje reling. Dat maakt voor mij goed duidelijk dat het om droogvallen gaat, de foto vertelt dan meer een verhaal.”

“Leuke foto, die volgens mij wel wat zegt over droogvallen…”

Klaas:
“Ja, een heel herkenbaar beeld. We zien de stroomnaden in het water, de schouw ligt waarschijnlijk al of nog op het zand. Een magisch moment dat ik ook vaak heb geprobeerd te fotograferen. Erg lastig om die beweging vast te leggen. Hier is dat aardig gelukt. De fotograaf staat ook naast de boot wat mooi is voor het effect. De onzichtbare horizon is ook super. Wel jammer dat die precies in het midden van de foto zit.”

Het verhaal van Pieter

De foto is genomen op een inmiddels onderwater staande plaat bij het Amsteldiep in de Waddenzee.

Ondanks de toch lichte rimpelingen op het water was de wind totaal weggevallen. De geringe beweging op de achtergrond wordt veroorzaakt door lichte deining. Deze is zo mooi zichtbaar als er geen wind is. Op de voorgrond is het water actiever. Dit wordt veroorzaakt door de opkomende water waar de nog vastliggende platbodem een turbulentie veroorzaakt. In de horizon gaat het water bijna onzichtbaar over in de lucht. Een magistrale ervaring.

Ook meedoen aan de fotowedstrijd?

Denk jij dat je ook wel een aardig plaatje kunt schieten? Doe dan ook mee met de Zeilwereld fotowedstrijd. Iedere maand kiest de jury een winnaar en komen ze met een nieuw thema. Afgelopen maand was het thema ‘windstil’. In augustus kun je weer meedoen, dan is het thema ‘Beweging’. Lees hier meer over de voorwaarden en hoe je meedoet