Nog een kleine maand en dan gaat de ‘Ocean Race Europe’ van start. Het Zwitsers-Franse team Holcim-PRB doet mee, met de Nederlandse Rosalin Kuiper als schipper en Ocean Race-winnaar en veteraan Carolijn Brouwer als bemanning. Rosalin is inmiddels uitgegroeid tot een bekende naam in het IMOCA-circuit. Voor Carolijn is dat nog een relatief nieuwe wereld.

Kort nadat Carolijn Brouwer in 2018 met Dongfeng als winnaar van de Volvo Ocean Race over de eindstreep bij Scheveningen gaat, vertelt ze me: “De Volvo 65 is voor mij geen uitdaging meer. Als ik nog eens mee doe aan de Ocean Race, dan met een IMOCA, anders niet.” Nu, zeven jaar later, is ze aangemonsterd op de IMOCA Holcim-PRB voor een rondje Europa in anderhalve maand. 10 Augustus gaat de race van start in Kiel en Carolijn heeft er zin in.

Zichzelf vergeten

Tot eind 2024 coacht Carolijn de Australische ILCA6-zeilsters. “Dat was dan wel parttime, maar dat is een illusie. Mijn partner die voltijd werkte zei dat ik harder werkte dan hij. Ik vond het ook zo leuk met die meiden. Ik was er altijd voor ze, want als je ergens voor gaat, doe je dat niet half.”

Maar die tomeloze inzet eist z’n tol van Carolijn. “Ik kwam erachter dat ik mezelf helemaal te pletter werkte; ik was helemaal niet meer met mezelf bezig. Je bent zo anderen aan het dienen en faciliteren, dat je jezelf helemaal wegcijfert. Ik zorgde ervoor dat de drinkflessen van de ILCA-meiden in de rubberboot lagen tijdens wedstrijden en trainingen. Voor mezelf had ik alleen niets geregeld. Daar zat ik dan drie uur in de hitte, in de zon. Het is dat soort stomme, simpele dingen. Je gaat zo op in het goed doen voor hen, dat je jezelf compleet vergeet.”

Het was weer tijd voor Carolijn, vertelt ze. En die tijd had ze ook. “Ik had weinig te doen die periode en vond het wel lekker thuis.” En toen ging de telefoon en hing Rosalin Kuiper aan de lijn. Carolijn: “Het was echt puur toeval dat zij belde, alsof ze wist, dat ik in een periode zat waarin ik niets had. Ze legde die planning voor en die bleek best intensief. Maar dat maakt het ook makkelijk om ‘ja’ te zeggen. Na die intensieve maanden is het ook weer klaar.” Over de échte Ocean Race rond de wereld hebben ze het nog niet gehad.

Fit zijn

Nu is het dan eindelijk tijd voor Carolijn. “Ik ben echt aan het genieten van deze periode. Maar het is lichamelijk wel erg zwaar op de boot. We hebben dat ding ook omgedoopt tot Spine Breaker (ruggengraatbreker, red.).” De IMOCA is een stuk fysieker dan de VO65 legt Carolijn uit, en dat is nu anders dan jaren geleden. “Voor een 51 jarige ben ik best wel fit, maar niet zo fit als op de vooravond van de start van de Ocean Race met Dongfeng of eerder met Team SCA. Op de IMOCA’s gaat het om een hele andere vorm van fit zijn. Je moet nog steeds het uithoudingsvermogen hebben om het minstens een week vol te houden. Je moet nog steeds hard draaien aan de koffiemolens, de zeilen versjouwen van de ene naar de andere kant, dat verandert allemaal niet. Op een VO65 ben je meer met de natuurelementen bezig en het zorgen dat je niet van boord gespoeld wordt. Op een IMOCA is dat veel minder. Je moet jezelf goed vasthouden en zorgen dat je niet met je hoofd ergens tegenaan stoot of je je knie niet bezeert. Op de VO65 is de spanning in je lichaam minder constant. Op de IMOCA heb je minder zicht en je kunt moeilijker op de bewegingen van de boot inspelen, en je lichaam staat daardoor de hele tijd onder spanning.”

Op de boot zijn de verschillen tussen de Fransen en Nederlanders goed zichtbaar én voelbaar. “Die Franse mannen zijn kleine mannetjes. Franck Cammas weegt nog geen 60 kilo,” lacht Carolijn. “Rosalin en ik zijn de Twin Towers; voor ons Nederlandse vrouwen is die cockpit vrij klein, ik kan niet eens rechtop staan. Ik sta constant voorovergebogen en dat is ongelooflijk. Dertig dagen zo zeilen, dat houd je niet vol. Dat is nu zo mooi aan het aanstaande rondje Europa. De etappes duren twee tot zeven dagen en dan ben je er alweer.

IMOCA

Is het wel een leuke boot dan, zo’n IMOCA? Carolijn: “Ja, het is onwijs gaaf! Het is zo anders dan de VO65. Roy Heiner zou zeggen ‘zeilen is zeilen, de boot is de boot, de water is de water’, maar dit is echt een hele andere dimensie. Het nadeel is wel dat ik grotere teams mis. Ook die brandslang in je gezicht mis ik wel. Je bent hier veel meer bezig met op knopjes drukken. Het is geen spelcomputer, daarvoor is het nog te fysiek. Het heeft alleen niet veel meer met het traditionele zeilen te maken.”

Zeilen met de IMOCA is een ontdekkingsreis vertelt Carolijn. “We zijn nog lang niet op het punt waar we met Dongfeng waren. Toen waren we klaar voor de start en konden we niet wachten totdat de race zou beginnen. Iedereen is nu nog heel erg zoekende naar de ideale setup voor bepaalde omstandigheden. Dat geldt overigens voor alle teams.” Anders dan bij de VO65 spelen de ontwerpers hier ook een grotere rol. Bij team Holcim-PRB is dat de beroemde Guillaume Verdier. Carolijn: “Hij wordt betrokken bij onze brainstormsessies en komt dan met goede ideeën. Ik vind het gewoon waanzinnig dat ik mee mag op zo’n machine en mag brainstormen met zo’n ontwerper en met sterzeilers als teamgenoten Nicholas Lunven, Alan Roberts en Frank Cammas. Dat heb ik in mijn Ocean Race-tijd nooit mogen meemaken. Het is echt heel leuk om met mensen met zoveel ervaring kennis te delen.”

Frans feestje

Het mag dan een leuke en uitdagende boot zijn, echt fan van de IMOCA als Ocean Raceboot is Carolijn niet: “Die VO65 was op een gegeven moment gewoon saai, maar met de IMOCA’s wordt het een volledig Franse feestje en dan hoef je het niet meer de Ocean Race te noemen. “Het draait om de Fransen,” geeft Carolijn aan. “Alles is in het Frans en de IMOCA-klasse zelf is niet echt bezig om te internationaliseren. Ze verkopen en promoten het ook niet, waardoor er weinig interesse is vanuit de niet-Franse wereld.”

Wat heeft dat voor gevolgen voor internationale zeilers en bekende namen uit de geschiedenis van de Ocean Race? “De Ocean Race is voorbij voor mij en mijn generatie. Neem namen als Stu Bannentyne, Daryl Whislang en Brad Jackson; dat zijn ontzettend goede zeilers, al is daar nu in dit wereldje van de America’s Cup en de IMOCA’s geen plek meer voor. Als die teams nog wel steeds uit tien bemanningsleden zou bestaan, dan misschien wel. Als die teams maar uit vier zeilers bestaan, dan hebben ze in Frankrijk genoeg goede zeilers.”

“Ik ben heel blij dat ik nu mee kan doen aan de Ocean Race Europe, op een IMOCA. Ik denk echter nog steeds dat het niet de juiste stap is geweest om met IMOCA in zee te gaan“
– Carolijn Brouwer

Toekomst Ocean Race

Is er toekomst voor de Ocean Race in combinatie met de IMOCA? Volgens Carolijn niet. “Ik ben heel blij dat ik nu mee kan doen aan de Ocean Race Europe, op een IMOCA. Ik denk echter nog steeds dat het niet de juiste stap is geweest om met IMOCA in zee te gaan. Als je de ziel en identiteit van de voormalige Whitbread en de meer recentere Ocean Races wilt redden, dan heb je denk ik een nieuwe boot nodig. Voorheen was er altijd iemand aan dek aan het sturen, iemand die aan de schoten van het grootzeil of de voorzeilen zit om de boot vooruit te laten gaan. Het teamwork en samen het vechten tegen de elementen, dat is waar de Ocean Race om draait. Nu zie je dat veel minder.”

En ziet Carolijn zichzelf nog wel eens op een IMOCA een echt Franse race zoals de Vendée Globe varen? “Nee man. Over mijn lijk, haha! Petje af voor iedereen die het wel doet hoor, maar dat is niets voor mij. Zo ben ik ook nooit geweest. In de Olympische wereld heb ik wel veel eenmansbootjes gezeild, al zie ik daar echt de lol niet van in. Ik ben echt een teamzeiler. Ik kan heel goed afzien en knetterhard werken. Wat je daarvoor terugkrijgt, wil ik wel kunnen delen met mensen.”

Start Ocean Race Europe

De wedstrijd rond Europa start op 10 augustus in Kiel. Die etappe brengt de boten naar Portsmouth in Engeland. Ben je in de buurt Kiel deze vakantie en wil je eerder al wat van de Ocean Race-sfeer proeven? Dat kan! Vanaf 6 augustus kun je in Kiel terecht om de boten van dichtbij te zien en een T-shirt van je favoriete team te scoren. In Portsmouth kun je vanaf 14 augustus terecht. Op 17 augustus start daar de volgende etappe die via een ‘fly-by’ voor de Portugese kust naar Cartagena in Spanje gaat. Vanaf daar kent de Ocean Race Europe nog drie etappes; naar Nice, dan naar Genua en vervolgens naar Montenegro, waar de wedstrijd tot een eind komt.

Meer informatie vind je op: Theoceanrace.com/en/europe/2025

Beeld: Anne Beaugé-polaRYSE / HOLCIM