Als er iemand is die alle facetten van de topsport kent, is het Dorien Hoekstra de Vries. Ze windsurfte zelf jarenlang op het hoogste niveau, won een bronzen olympische medaille, deelde haar leven met meervoudig wereldkampioen windsurfen, werkte als talentcoach, is nu teammanager van het Nederlandse olympische zeilteam én ook is ze moeder van topsporter Sil en Isis.

“Ik weet heel goed waar ik iedere dag voor opsta, dat heb ik al gehad sinds ik zelf op de plank stond.” Zo bewust leven, dat is wat Dorien heeft meegenomen uit haar eigen sportcarrière en haar daaropvolgende leven. “Bij een topsporter is het doel natuurlijk heel duidelijk. Je staat op voor je sport en het doel waar je, samen met je team, naartoe werkt. Iedere dag opnieuw. Ik ken dat ook nog goed van mezelf. Ik was superkritisch op mezelf en voelde ook wel continu de druk. Je presteert niet alleen voor jezelf, ik voelde me ook verantwoordelijk voor het programma dat je draait en al die mensen om je heen die tijd in je steken.”

Nu zijn de rollen omgedraaid, Dorien steekt nu veel tijd in de topsporters. “De druk ligt ook nu enorm hoog, bij de zeilers, maar ook bij ons als team. Nu is het ook geen makkelijk jaar geweest. We moesten constant schakelen. Het scheelt dat we dit gewend zijn in onze sport en daardoor ook wel echt flexibel zijn. Maar we moesten wel echt de balans zoeken, want hoe trek je een campagne ineens nog een jaar door? De zeilers hebben hier ieder hun eigen manier voor gevonden. Het is dan aan ons als team om dat te faciliteren.”

Eindelijk weer wedstrijden

De zeilers hebben allemaal lang aan de kant gestaan, maar deze maand worden er weer grote toernooien georganiseerd. “Die wedstrijden zijn heel spannend. We kunnen nu kijken hoe we ervoor staan en waar we nog aan moeten werken richting Tokio. Het is fijn dat ze weer kunnen varen, maar het is wel een hele grote logistieke puzzel.” Door de coronasituatie zijn er heel veel evenementen gecanceld of verplaatst en daardoor moeten continu alle plannen aangepast worden.  

“Die logistieke puzzel mag geen reden zijn om niet te kunnen sporten, sporttechnisch staat altijd voorop. Wij staan dus echt in dienst van de zeilers, en niet andersom. Dat is een uitdaging, maar stress ervaar ik daar niet van. Het is part of my job.”

Moeder van topsporter

Doriens zoon, Sil Hoekstra, is onderdeel van dat team met topzeilers, hij is de trainingspartner van Kiran Badloe. Op het EK RS:X begin maart, pakt Kiran het goud. Sil eindigt als 13^de. 

Dorien: “Met Sil heb ik het helemaal niet over zijn wedstrijden als we bellen tijdens zo’n toernooi. Natuurlijk volg ik hem en kijk ik naar hoe hij het doet. Maar als we bellen vraag ik hem hoe het met hem gaat. En of hij goed slaapt en eet. Die coaching laat ik volledig over aan zijn eigen coach (Aaron Mc Intosh, red) en Sil zelf. Dat heb ik altijd heel bewust zo gedaan, ik heb mijn kinderen ook nooit surfles gegeven.”

Naast Sil is er ook dochter Isis Hoekstra. Ook zij heeft lang op hoog niveau gesurft, maar moest hier op een gegeven moment mee stoppen. “Het harde topsportleven was op dat moment niet meer goed voor haar en haar gezondheid begon er onder te lijden. Nu doet ze toch wel weer iets met sport. Dat zit dan toch in hun bloed.”

De vader van Isis en Sil is Alexander Hoekstra, meervoudig wereldkampioen windsurfen. In 2015 overleed hij aan kanker. Hij en Dorien leerden elkaar kennen op de plank. “We hebben samen de hele wereld over gereisd. We hadden vaak wedstrijden in dezelfde periode op dezelfde locatie, dus we waren echt veel samen. Na mijn Olympische medaille ben ik gestopt met windsurfen, we wilden namelijk ook graag kinderen. Dat was het moment dat we een huis kochten en voor het eerst eigenlijk gingen samenwonen. We leefden natuurlijk al jaren samen, maar nog nooit hadden we samen in een huis gewoond.”

Van topsporters naar normaal gezin

Tijdens haar topsportcarrière had Dorien enorme bewijsdrang, haar wereld draaide om haar en haar prestaties. “Ik heb me achteraf best wel eens geschaamd voor mijn gedrag hoor, maar dat hoort bij topsport en is nodig om het beste uit jezelf te kunnen halen. Die bewijsdrang ben ik wel een beetje kwijt geraakt. Dat begon al bij mijn zwangerschap. Nadat ik stopte met surfen werd ik vrij snel zwanger van Isis.”

“Vervolgens stond mijn leven in dienst van onze dochter, en niet meer van de topsport. Dat is een hele mooie overgang. Het zwarte gat waar veel oud topsporters in vallen, heb ik niet gehad. Ik stond nu iedere dag op om voor een ander leven te zorgen. Alexander had intussen een vaste baan en Sil werd niet veel later ook geboren. Die eerste vijf jaar van mijn moederschap was ik fulltime moeder. We waren dus eigenlijk ineens een heel normaal gezin.”

Isis, Dorien, Alexander en Sil op de Facebook pagina van Dorien

Het gezin had een zeilboot waar ze regelmatig naartoe gingen. Uiteraard werd er dan ook gesurft. “Met name Alexander surfte nog veel. Toen de kinderen iets groter waren wilden ze dat ook wel eens proberen. Maar wij hebben ze nooit zelf lesgegeven. We wilden ze het surfen ook niet opdringen. Daarbij vonden we het belangrijk dat ze ook teamsporten gingen doen, dus ze begonnen met hockeyen. Op een gegeven moment wilden ze toch ook wel graag leren surfen, toen zijn ze bij Windsurfvereniging Almere Centraal terecht gekomen. Ik gaf daar al een paar jaar training aan een wedstrijdgroep, maar mijn kinderen kregen heel bewust les van iemand anders.”

Moeilijk jaar

Isis en Sil genoten van het surfen en ontwikkelden zich tot talenten. “Ik gunde het mijn kinderen ook heel erg, zelf heb ik zoveel geleerd van mijn periode als topsporter. Maar ik stond wel heel bewust als moeder naast ze, niet als coach of oud topsporter. En als zij uiteindelijk andere keuzes willen maken, dan hou ik ze daar niet in tegen.” 

In een interview met Trouw noemt Sil dit zelf ook: “Ik kreeg van hen altijd heel veel ruimte. Ze hebben altijd gezegd dat het mijn wens en mijn passie moest zijn. Natuurlijk hebben zij mij geïntroduceerd in de wereld, en als ze een goede tip hadden waarvan ze dachten dat die mij verder zou helpen, dan gaven ze die. Verder heb ik het vooral zelf ontdekt.” Klik hier voor het hele artikel.

Het overlijden van Alexander heeft het gezin nog dichter bij elkaar gebracht. “Alexander is een jaar ziek geweest, een jaar waarin je steeds hoopt dat hij weer beter wordt. Zijn overlijden was heel zwaar, de kinderen waren toen 15 en 16. Na het overlijden van hun vader trokken ze ook nog meer naar elkaar toe. Ik vind dat heel fijn om te zien, ze praten samen veel over alles.”

“We zijn met zijn drieën sowieso heel close. Isis heeft uiteindelijk een ander pad gekozen en stopte met windsurfen. Maar zij kent wel ook het topsportleven, dus ze snapt Sils leven en kent ook mijn oude leven. De levenservaring die je krijgt van het topsportleven neem je je leven lang mee, en die kent Isis dus ook goed.”

Isis en Sil bij moeder Dorien in de coachboot. Bron: Facebook Dorien

Moeten door

Hoe zwaar het ook was, het gezin moest door. Sil bleef windsurfen, Isis koos een ander pad en voor Dorien kwam de baan als teammanager bij het Watersportverbond op haar pad. “Die timing was heel goed. Ik had al een aantal jaar als talentcoach bij het verbond gewerkt waar ik bijvoorbeeld ook Lilian en Kiran onder mijn hoede heb gehad. Nadat Alexander overleed ben ik gestopt. Het was te zwaar, mijn kinderen hadden het super moeilijk en ik had alle energie nodig om mezelf en ons gezin overeind te houden. Al het reizen als talentcoach paste daar niet meer bij.”

Dorien ging aan de slag in haar nieuwe baan, verhuisde naar Scheveningen en realiseert zich iedere dag weer hoe dankbaar ze is. “Ik sta iedere dag heel bewust op en pak gedurende de dag mijn momenten om echt even stil te staan. Ik doe ook veel aan yoga, dat is echt een ontspanningsmoment voor mij. Ik weet waarom ik mijn bed uitkom. Daardoor kan ik ook zo gedreven blijven in mijn werk. Ik doe mijn stinkende best, en verwacht dit ook van mijn kinderen en de mensen met wie ik werk. Maar je mag hierbij ook fouten maken, iedereen doet dat en dat is ok.”

Omslagfoto: Sil Hoekstra trainen in Lanzarote. Foto: Richard Langdon

Lees het eerdere artikel in deze rubriek met Dorien:

• Gaan de Olympische Spelen nog wel door?