Advertentie
De innovaties in het zeilen zorgen ervoor dat Jorden van Rooijen zijn ambities heeft bijgesteld. Als voordekker heeft hij weinig te zoeken op een IMOCA, wel ziet hij hier kansen in de shore crew. We zien hem nog regelmatig verschijnen op de crewlijst van menig zeilproject, zo zeilt hij actief mee in de Balthasar ’72 campagne, is hij eerste reserve van het Nieuw-Zeelandse matchracing team in de World Match Racing Tour en zagen we zijn naam bij het onlangs gelanceerde Team VOLPE ClubSwan 50 in de Club Swan 50 eenheidsklasse van Sailing Holland. Maar vragend naar zijn ambities, stuitten we toch op een verrassend antwoord. Een gesprek met deze getalenteerde voordekker.
“Ik ben nog onderweg naar de gate”, Jorden belt in vanaf het vliegveld in Londen, waar hij zijn broer heeft bezocht. “Even een privé tripje inderdaad, maar het is meer een tussenstop onderweg naar Amsterdam. Afgelopen week zat ik in Antigua voor de RORC Carribean600 met Balthasar.”
Passie op het voordek
Jorden is veel onderweg voor zijn sport, om overzicht te houden begint iedere wedstrijd voor hem dan ook al voor vertrek. “Als voordekker moet je, samen met de navigator, in de voorbereiding denk ik het meest op orde hebben in vergelijking met de andere zeilers aan boord. Ik heb thuis inpaklijsten voor ieder team waar ik meevaar, zo begint de performance al voor vertrek. Als je namelijk op locatie bent en je ontdekt dat je iets bent vergeten, dan sta je al 1-0 achter.”
De zeiler vertelt dat hij net terug is van een eventvolle week in de Cariben. Drie keer finisht het team op het podium, maar eenvoudig was het niet voor Jorden. “Ik heb wel weer even gedacht dat het veel makkelijker zou zijn om een keer te gaan trimmen. Maar mijn passie ligt wel bij het voordek, ik leef wel voor de spanning.”
Kamp van Koningsbrugge
Hiermee slaan we direct een bruggetje naar het tv-programma Kamp van Koningsbrugge, waar Jorden afgelopen seizoen in te zien was. “Dat heb ik ook nog gedaan inderdaad.” In het tv-programma volgen de deelnemers een training van de Special Forces, veel afzien dus. “De ervaring die ik daar heb opgedaan hebben mij zeker een betere zeiler gemaakt. Bepaalde denkwijzes die de commando’s toepassen vertaal ik nu naar het zeilen. Ook heb ik er een stukje mensenkennis opgedaan. Hoe je moet omgaan met verschillende types qua persoonlijkheden, daar hadden we in het team mee te maken, maar aan boord is dit ook heel belangrijk.”
Waar Jorden misschien nog het meeste aan heeft gehad, is het herkennen van faalangst. “Dat gevoel had ik voor Kamp van Koningsbrugge nog nooit zo heftig meegemaakt. Maar om dat nu te herkennen is heel waardevol aan boord. Maar ook in bijvoorbeeld de wintermaanden, als broodzeiler is het dan een rustigere periode. Als je dan weer zoveel dagen niet hebt gewerkt, kun je echt wel in de stress schieten. Daar kan ik nu beter mee omgaan, en in de praktijk weet ik ook dat mensen rond deze periode weer gaan bellen en zo vult je kalender zich weer snel genoeg.”
Gevulde kalender
Die kalender voor Jorden is komend jaar dan ook al lekker gevuld. “De campagne met Balthasar vult het grootste deel van mijn agenda. Dat is ook de meest fanatieke campagne die ik nu draai met een serieus team qua zeilers. Daarnaast stap ik regelmatig aan boord bij BlackJack en tussendoor varen we met VOLPE de Swan50 evenementen.”
Daar blijft het niet bij, Jorden is ook een fanatiek matchracer. Al voor zijn carrière als voordekker was hij actief bij Team DutchWave, het Nederlandse matchracing team in de World Match Racing Tour. En daar ligt nog altijd zijn grootste passie als het om zeilen gaat. “Dat blijft voor mij toch wel het leukste wat je kunt doen in de zeilsport. Het is heel competitief en heel technisch, je moet naast hard zeilen ook veel tactisch nadenken. Ik vaar nu regelmatig mee met het Nieuw-Zeelandse team, KNOTS Racing, in de Tour. Die jongens ken ik nog als tegenstander met Team DutchWave. Zij bellen mij in als ze tijdens de Tour een extra man nodig hebben. Normaal gesproken varen ze namelijk met vier man, maar als ze op een grotere boot varen vlieg ik erbij in. Ja wat ben ik dan, vaste reserve?”
Met zijn ervaring in The Ocean Race Sprint Cup, de lopende campagnes en het matchracen als grote passie, zijn we wel benieuwd naar zijn ambities voor de toekomst. Liggen die nog in The Ocean Race of neigt hij misschien meer naar The America’s Cup?
“The America’s Cup is in mijn optiek niet meer echt het matchracen wat het vroeger was, het is meer een performance wedstrijd geworden. En in The Ocean Race is er voor mij als voordekker geen rol meer met de komst van de IMOCA’s. Als naval architect zijn de ontwikkelingen hier rondom het foilen wel interessant, maar dan zou ik voor mezelf bij zo’n campagne eerder een plek in de shore crew willen vinden.”
Jorden van Rooijen zijn ambities: AWA Foundation
“Mijn grootste ambitie is om uiteindelijk op Curaçao een stichting neer te zetten waarin we de jeugd van het eiland kennis laten maken met watersport, ze te leren over de zee en alles wat daar verder bij hoort.” Die stichting bestaat al, de AWA Foundation. Jorden vertelt dat die stichting veel samenbrengt voor de zeiler. “Ik ben zelf gaan zeilen vanuit mijn passie voor de zee. Op Curaçao groeide ik op met Odile (van Aanholt, red.) en ben door de familie van Aanholt met zeilen in aanraking gekomen. Deze sport heeft me zoveel gebracht, nu wil ik ook graag iets teruggeven. Door middel van de watersport wil ik kinderen op het eiland bewust maken van hoe je met de natuur om moet gaan. Dat gaat veel verder dan zeilen alleen, het raakt ook het toerisme en duurzaamheid. We willen zwemlessen aanbieden, lessen geven over koraal in de zee en natuurlijk gaan we ook zeilen. Het heeft wel iets weg van Optimist on Tour. We hebben hiervoor ook een zeilboot gekocht, een Baltic 55: Sailing Salu. Daar gaan we op den duur meer mee charteren, maar deze zal ook ingezet worden voor de stichting.”
De stichting bestaat en opereert zelfs al, Jorden hoopt de komende periode het concept verder uit te rollen op het eiland en ook scholen te betrekken. “Maar ik blijf ook nog zeilen hoor, alleen door de innovaties in de sport zie ik het niet voor me dat ik kan blijven zeilen zoals de oude garde dit altijd heeft gedaan. Ik weet ook niet of ik dat zou willen, altijd maar onderweg zijn voor sport. Dan heb ik het geluk dat ik ook naval architect ben, zo liggen er altijd genoeg mogelijkheden.”
Volg de Awa Foundation op Instagram: @awa_foundation
Lees meer zoals dit:
Vond je dit mooi? Deel dit verhaal dan met je vrienden:
Schrijf je in op de nieuwsbrief
Uitgelicht:
