Na een ruime maand Barcelona kunnen we de conclusie trekken dat alle leden, zowel atleten als het ondersteunende team, van JAJO Team DutchSail moe, maar voldaan zijn. Voor het eerst deed Nederland mee in de America’s Cup, het was dan wel in de jeugd en vrouwen divisie van de Cup, maar we waren er. De trots overheerst wanneer we terugblikken met de zeilers en coaches.

Omslagfoto: Ricardo Pinto / America’s Cup

“Het is een heel intens en lang evenement voor ons geweest”, geeft Annemieke Bes, coach van de vrouwen van JAJO Team DutchSail in de PUIG Women’s America’s Cup, aan. Het damesteam was al vanaf begin september in Barcelona om het Nederlandse jeugdteam in de UniCredit Youth America’s Cup te ondersteunen. Andersom stond het jeugdteam na hun toernooi klaar om de vrouwen te ondersteunen en hun kennis over te dragen.

Die samenwerking tussen de vrouwen en de jeugd was één van de krachten van het Nederlandse team. Hoofdcoach Pieter-Jan Postma: “We hadden dit vanaf het eerste moment bedacht, maar je moet altijd zien hoe het uiteindelijk loopt. Ook met de coaching hadden we ieder onze eigen rol, waarbij we in het proces ook veel leerden. Annemieke zat echt dicht op de dames terwijl Cas van Dongen coach was van de jeugd en later bij de vrouwen vooral op data aanstuurde. Vanuit het jeugdteam kwam Bart Lambriex door als zeiltechnisch coach, hij had de boot gevaren, dus kon die kennis overdragen. Ik had meer contact met de coaches en alle andere zaken. Ik zei ook, geef alle problemen maar aan mij. Dat maakt het voor de zeilers gewoon makkelijker, zij konden zich helemaal focussen op de wedstrijden.”

Annemiek was dus vooral bezig met het coachen van de vrouwen: “Toen de jongens aan het varen waren zorgden wij met de meiden ervoor dat de zaken op de wal geregeld werden, daarnaast maakten wij ook nog veel uren in de simulator. Dus het was best een vol programma, ik probeerde dan ook zoveel mogelijk dingen te regelen om bij hun dingen uit handen te nemen. Zij konden zich hierdoor volledig focussen op zoveel mogelijk leren.”

Alles uitvinden

De jongens kwamen niet verder dan de kwalificatierondes. Zeiler Bjarne Bouwer zegt hierover: “Qua resultaat hadden we het beter willen doen, maar wij moesten alles nog uitvinden. Van het optuigen van de boot, tot de communicatie aan boord en het op de foils komen en blijven van de AC40. Het is heel moeilijk om efficiënt te trainen als je nog niet weet hoe het allemaal precies zit. Uiteindelijk kwamen we er wel uit en zaten we ook echt wel dichtbij, maar je maakt in de wedstrijden toch foutjes die je misschien niet had gemaakt als je meer uren in de boot had gezeten.”

De teams konden vooraf weinig echt in de boot zelf trainen, Nederland heeft geen AC40 in bezit en moest hierdoor trainingsuren kopen. En dat zijn geen goedkope uren, dus werd er besloten zoveel mogelijk in de simulator te trainen en pas in Barcelona in de boot te stappen. Andere teams hadden of zelf een boot in bezit, of konden vooraf meer uren trainen waardoor zij een voorsprong hadden.

Ondanks dat Nederland als underdog het evenement in ging en het jeugdteam er al in de kwalificaties uit lag, wist het gehele team wel sterk te groeien. Annemieke: “Die meiden hebben, net als het jeugdteam, maar heel kort op de boot kunnen trainen. Je moet dus heel slim omgaan met de kennis die je hebt. We hebben ook gemerkt dat het heel intens varen is hier. Het is niet heel fysiek, maar er zijn zoveel indrukken de hele dag en je moet echt de hele tijd aanstaan in de boot. Het gaat heel hard, dus je moet snel beslissingen nemen en ook nog goed communiceren. De meeste zeilers zijn gewend om met maximaal 1 andere persoon aan boord te zitten, dus ze zijn het niet gewend om in grotere teams te communiceren. Ons doel was om het snelst groeiende team te zijn, daar zijn we wel in geslaagd denk ik.”

Emotioneel na de finish

Met dat snelst groeiende team en de kennis van de jeugd, bereikten de dames de halve finale van de Women’s America’s Cup. Met uiteindelijk een zesde plek, eindigt voor zeilster Annette Duetz ook direct een intense periode. “Na de finish was ik wel even emotioneel. Na de Spelen hadden we (teamgenoot in de 49erFX Odile van Aanholt, red) direct een nieuw doel, terwijl je dan normaal je rust al pakt. Maar nu is het wel echt voorbij en dat is ook wel goed. Tijd voor vakantie.”

Ondanks dat ze direct zijn doorgegaan, hebben ze geen spijt geeft Annette aan. “Het voelt heel bijzonder dat dit evenement gehouden is. Ik ben heel erg trots dat we hier onderdeel van waren. Op het moment dat we moesten racen, dan ben je daar ook wel echt mee bezig natuurlijk, maar we wilden ook heel erg genieten.”

Logisch, hier in Barcelona is geschiedenis geschreven. En al deed Nederland niet per se mee om te winnen, al is dit natuurlijk wel altijd waar een topsporter naar streeft, we waren er wel bij. De familie van de atleten konden dan ook vooral trots zijn op hun kinderen. En hoewel de andere teams in de halve finale toch een maatje te groot bleken te zijn, stond de familie bij de finish te juichen alsof ze de cup binnen hebben. Want hier overheerst vooral trots, trots dat ze de halve finale hebben bereikt en trots op het feit dat Nederland meedoet in de America’s Cup.

Oncomfortabele snelheden

Hoewel de beide teams weinig uren in de boot konden trainen, wisten ze hem wel over de baan te varen. Dat komt mede dankzij alle uren in de simulator. Annette: “Het is toch best bijzonder dat je vanuit de simulator eigenlijk zo die boot in kan stappen. De AC40 is dan ook echt goed ontworpen. Het is natuurlijk wel echt een beest, zoals Odile hem al noemde, maar tegelijkertijd is het ook een heel speels bootje. Je voelt hem echt onder je bewegen. Natuurlijk is het anders dan een 49erFX, we varen nu ook wel veel meer op data. We zagen daarin soms dat hij sneller moest kunnen, en als zeilers voelen we ook wel dat hij soms sneller kan. Maar je voelt niet of je 28 of 32 knopen gaat. En de hoge snelheden die we hebben gehaald, die voelen toch wel oncomfortabel. Hard gaan heeft echt wel een andere dimensie gekregen.”

Dat het zo hard gaat, dat brengt ook extra veiligheidsmaatregelen met zich mee. Zo droeg het Nederlandse team een speciaal ontworpen zwemvest van Musto. Annette: “Hier zat een voorvak in voor extra lucht en ook een vak voor een mes, mocht het toch misgaan.”

Mis is het niet gegaan, er wordt vooral trots en tevreden teruggekeken op de campagne. Wat nu rest is een evaluatie en dan vooruitkijken naar de volgende editie. Pieter Jan: “We hebben het maximale eruit gehaald met de middelen die we hadden. Maar een volgende editie zou ik wel mee willen doen om te winnen!”

Voor de plannen voor een volgende editie gemaakt worden, blijven we de finale tussen de Britten en de Kiwi’s in de America’s Cup nog even volgen via onder andere onze blog:

• Blog: America’s Cup: Engeland vs. Nieuw-Zeeland